hanka_andrus napisał(a)

A co to? Na obsługę czekamy?Przecież wiemy gdzie kawa...... Kto czarną,a kto z mlekiem?
Gospodyni zajęta,pozdrawiamy,i plotkujemy......
Miłego dnia!

To ja z mleczkiem poproszę...
Pozdrówka!

a ja kawusię i francuskie kruche ciasteczka poproszę

Edukacja we Francji bardzo podoba się moim dzieciom. Betyś, więcej takich cudów i dziwów nie opowiadaj, bo będziesz chyba musiała dla naszych dzieci szkołę z internatem założyć. Taki Hogwart tylko bez czarów. Choć właściwie z czarami, bo Ty czarodziejka jesteś
Buziam, cmokam i co tam jeszcze...aaa kawkę wypiłam tylko francuskie ciasteczka się skończyły. To chyba Ircia zjadła....hihihi

To i ja na kawkę zdążyłam, może być bez ciasteczek ale za to z bitą śmietanką

Uleńko,bardzo proszę,kawkę podaję,ale śmietankę musisz sobie sama ,,ubić".......

.....Niepostrzeżenie, cichutko, wręcz nieśmiale, odwiedzam dziś to miejsce.....malowniczy zakątek, gdzie nie brakuje na co dzień wrażliwości,dobroci i miłości.....choć głównym tematem są z założenia rośliny......Witam wszystkich razem i z osobna A Ciebie Kochana Moja trzecia Siostrzyczko,którą mi los zesłał, ściskam z całego serca!!!! Nie potrafiłam się oderwać od ogrodowiska,odkąd przesłałaś mi do niego link.....No i jestem...........

ale się tu gościmy gospodyni wróci i nie będzie wiedzieć, co komu najpierw podać
Ula jak ubijasz, to i dla mnie

Czuję się usprawiedliwiona zaglądaniem, bo Betysia zostawiła klucz pod wycieraczką

A poza tym przypominają mi się czasy, gdy znajomi zaglądali do siebie bez wcześniejszego co najmniej dwutygodniowego zapowiedzenia się U mnie też furteczka tylko na skobel

Bea zaglądam, dziś mam lenia szukam na forum decoupagowych pomysłów, więc wpadam również do Ciebie, ale widzę, że kluczyk pod wycieraczką i na kawę się załapałam. Ściskam i pozdrawiam deszczowo z Krakowa.

Betysiu,
nie wiem co czujesz będąc z dala od miejsca gdzie się urodziłaś, wychowałaś, spędziłaś szczęśliwe lata.... może można, a może nie można przyzwyczaić się do tego, choć pewnie tęsknota w sercu zawsze jak cierń pozostaje...

Mnie też los rzucił ale tylko 500 km od rodziny, choć zważywszy na nasze drogi bliżej samolotem do Londynu bym miała ! cóż zrobić....

ściskam mocno !
najważniejsze, że masz swoje miejsce na ziemi i najbliższych Twemu sercu mężczyzn !