Ale dziś tylko jedno zdjęcie???? A co to ma być, kochanieńka?
Jednym zdjęciem się nie nacieszymy! Poproszę o więcej, więcej, więcej.
A powiem Ci, Tereniu, że i ja widziałam ten księżyc (nie jego wschód, ale kiedy już świecił) i się zastanawiałam, czy ktoś to jeszcze oprócz mnie widzi. No, i widział...Teraz kiedy znów zaświeci, będę myślami z Tobą. Fajnie, nie?

Tess napisał(a)

Byłam nad Rozlewiskiem prawie trzy dni
Każdy był inny, choć wszystkie ciepłe.
Zdjęcia które zrobiłam, fantastycznie pokazują tę zmienność

Ale dziś tylko jedno, na dobranoc

I te oto dorodne serby nie pasują do krajobrazu?????
No, nie pasują, bo ich za mało
Sadź, sadź, sadź.....
serbsko-anielsko .... koronkowo i mgliście...

grupa_trzymajaca_grabie napisał(a)

Ale dziś tylko jedno zdjęcie???? A co to ma być, kochanieńka?
Jednym zdjęciem się nie nacieszymy! Poproszę o więcej, więcej, więcej.
A powiem Ci, Tereniu, że i ja widziałam ten księżyc (nie jego wschód, ale kiedy już świecił) i się zastanawiałam, czy ktoś to jeszcze oprócz mnie widzi. No, i widział...Teraz kiedy znów zaświeci, będę myślami z Tobą. Fajnie, nie?

Ja Cię chyba śledzę dziś.... ze mną też księżyc oglądajcie... zawsze to zastępstwo Słońca

Kulkiku-Izo, cieszę się, że mogłam przyczynić się do tego uśmiechu

Aguś - jak jedno, jak jedenaście?
No dobra, wiem, chodzi Ci o jedno z widokiem
Od teraz zawsze patrząc na księżyc będę myślała o tych, co też na niego patrzą: o Tobie, Ev, i anie_art, bo też go sfociła w pełni

Ev, nie dosadzę, choć serby piękne są Nie pasują do krajobrazu, to raz, a dwa - zasłonią mi te przecudne widoki, czyli to, co jest tu najpiękniejsze.

U la, la, księżyc jak latarnia wielki.

A widok mimo serbów - po prostu iście malarski.

To drzewo po prawej to lipa?

To topola.
Oj, nie czytaliśmy historii nabycia Rozlewiska albo czytaliśmy niedokładnie

Przy każdym wietrzyku jej liście cudownie szeleszczą
A przy dużym wietrze robią niepowtarzalny szum...

Tess, ale wspomnienia wywołałaś u mnie tymi zdjęciami wschodu księżyca.

Identyczny obrazek miałam gdzieś ukryty w pamięci z czasów liceum, kiedy pojechałąm na obóz harcerski. To było gdzieś w okolicach Ełku. Najbardziej z tamtych chwil pamiętam nocne wędrówki po lecie i właśnie wschodzący księżyc, który potem stawał się czerwony jak słońce. Takiej barwy księżyca nie widziałam już nigdy i nigdzie potem.

Na obozach zawsze szło się oglądać wschody słońca,a księżyc oglądało na przemian z barwami ogniska .
Ja to jeszcze wspominam rozgwieżdżone niebo na roztoczu.W mieście już nie widać wielu gwiazd.Kilka lat temu księżyc nad stacją benzynową "Kamel" był tak ogromny i nisko ,że z daleka byłyśmy z siostrą przekonane,że to nowa reklama w postaci neonu .Im bliżej jednak do stacji w tym większym byłyśmy szoku i zachwycie.
Kolor prawdziwego żółtka,wyraźna "twarz" coś niesamowitego .
On miał jakąś średnicę na 2 m może więcej .

Tess to jest topola osika chyba nie ?
U mnie rośnie obok modrzewia i jest nie tyle szeroka co wysoka,smukła.
Ja czasami się boję jak ona tak tymi listkami gra jak jestem sama po ciemku ))))))))))

Czytaliśmy, czytaliśmy, ale ja mam specyficzną pamięć - tzn. wyśmienitą, ale bardzo krótką (ma to oczywiście swoje dobre strony np. gdy się z kimś pokłócę )

Dla mnie najpiękniejsze niebo które widziałam - to to, które się skrzy jak jadę ,,na Zieloną", tam nie ma takiej ilości sztucznego oświetlenia w nocy () i tam po raz pierwszy widziałam idealnie wyrysowaną drogę mleczną.

Też lubię takie ,,ksieżyce" i ,,słońca" rodem z afrykańskiej sawanny

Tereniu, też czekam na fotki, o tej porze jest pięknie nad rozlewiskiem