Ach jak to dobrze,że od jutra LUTY. Jeszcze tylko trzy tygodnie i przedwiośnie!
A tymczasem rano znowu mróz i za oknem obrazki,na które nie mogę już patrzeć. Dlatego wysyłam je w internetowy kosmos.
Obrazki stawiają opór,nie chcą widać tam lecieć w,bo b. wolno się ładują. Może przez ten szron?
g]
Nie wiem ,co się stało,wstawiłam dwa zdjęcia,nie mam podglądu,a "stara" metoda nie dziala.

No i co się stało,że nie wkleiły się?
Próba następna-znalazlam dwa zdjęcia z naszych początków.

Praca wre!
Podwaliny skalniaka,a w tle resztki zabudowań do wyburzenia.
Ok,udało się.

Niezły sajgon. Siedzisz dumnie na kamieniach

Jasne,że dumna. Duma mnie rozpierała,że tyle roboty za mną,a nie wiedziałam jeszcze ile przede mną i jaka. Może bym się tak nie puszyła. W każdym razie ja już widziałam tam mój ogród!

Powinnam prowadzić schronisko dla bezdomnych roślin. Oto moja kolejna uratowana przed marketowym śmietnikiem zdobycz.. Kupiona za grosze zabiedzona azalia na pieńku. Odchuchałam,cale lato spędziła na dworze,a teraz się odwdzięcza cudownym kolorem pączków,których ma bez liku.

piękna azalia, chce Tobie w ten sposób podziękować,a co do Twojego ogrodu, ogromny wysiłek i sporo pracy to kosztowało, ale efekty są śliczne)

A Ty chciałaś nazwać "ogród z przeceny". Nieważne pochodzenie, ważny efekt

Wśód dębowych pni przeznaczonych na opał znalazłam taką ogrodową rzeźbę. Jak ulał do mojego lasku,prawdaż?

Jak ulał pasuje, do tego jakaś trawa wysoka?

Tak,o skomponowaniu pomyślę,gdy już znajdę odpowiednie miejsce. Z trawą fajnie,a może by z paprociami?
Tymczasem poprzycinałam derenie i pięciorniki i znalazłam przebiśniegi . Jutro ciąg dalszy cięcia.A schudłam!!!