Masakra, że dotyczy to już najmłodszych
Życzę Wam abyście były silne i dały radę

Dzieci są teraz bardzo okrutne. Czasami po wywiadówce włosy mi dęba stają co teraz się z nimi dzieje.

Ewuś, będzie ok, zobaczysz... u nas w szkole to samo, od grudnia próbujemy rozwiązać problemy w naszej klasie, ale braki w komunikacji (głównie pomiędzy dorosłymi) są porażające Najważniejsze to mieć otwartą głowę i duuuuużo z dzieckiem rozmawiać, rozmawiać, tłumaczyć, rozmawiać.... będzie dobrze, na pewno wszystko się ułoży

Dziękuję wszystkim za słowa otuchy Teraz wkroczyła psycholog szkolny, podjęła parę działań w klasie i mam nadzieję na pozytywne skutki. Niezależnie od tego chcę obejrzeć w przyszłym tygodniu niedaleko położoną szkołę waldorfską.

Ewa, wspolczuje mobbingu. U nas byl od pierwszej klasy do 3 wlacznie. Grupka sie zrobila i wiele dzieci popychala, bila, wyzywala. Nic nie dzialalo, z matka przewodnika grupy nie dalo sie rozmawiac, ona uwazala, ze to dlatego, ze jej syn nie jest akceptowany. Poprawilo sie jak go przeniesli do szkoly dla dzieci z problemami. Zostal jeden chlopak, ale z nim sobie poradzilismy, bo dalo sie z mama jego rozmawiac i zorganizowalismy kilka spotkan chlopakow w domu i od tej pory cisza. Chlopak przestal tez dokuczac innym. Daniel przychodzil do domu brudny od blota, z podziurawionymi rzeczami.

W nowej szkole dzieci nie było mobbingu, natomiast było dziecko z problemami mocnymi (nie wiadomo co, bo nikt nic nie mówił, ale coś w rodzaju ADHD albo Asperger, ale dodatkowo mocna agresja, próby molestowania), dwa lata prób, rozmów i tylko słyszeliśmy, że nasze dzieci muszą zrozumieć, nie prowokować, nie zaczepiać itp... zabrałam dzieci do poprzedniej szkoły

To chyba wszędzie teraz tak jest, moja córka ma fatalną klasę, najgorsze że najbardziej dokuczające są dziewczyny, zwłaszcza jedna taka jest, wszystkich nastawia przeciwko, jak jej nie ma bo chora czy coś to wszyscy ze sobą rozmawiają i jest normalnie. Kilka razy już słyszałam od córki że chce się przenieść do innej szkoły. Tyle że my dużo rozmawiamy i póki co to pomaga...

Ewunia trzymam kciuki
my tez rozważamy zmianę szkoły ale to wiesz...
widzę że skoro rozglądasz sie za inną szkołą to też nie jest wesoło.

Trzymam kciuki, wychodzę z założenia że dobro dziecka najważniejsze..

Okropne. Jakoś nie zdawałam sobie sprawy, że jest to teraz tak częste zjawisko. Najgorsze, że dziecko musi chodzić do szkoły i rodzice nie są w stanie go przed tymi zachowaniami ochronić. To muszą być kompleksowe działania nauczycieli, ale też rodziców i dzieci.

Po wkroczeniu szkolnej psycholog sytuacja sie polepszyła. Zobaczymy, na jak długo. Pani psycholog trzyma rękę na pulsie. Dynamika grup klasowych może się szybko zmieniać. Tutaj z takich sytuacji rodzice są wyłączani w miarę możliwości. To oczywiście zależy też od wieku uczniów. Dzieci przy pomocy psychologa same zauważają, jakie zachowania były złe i szukają pomysłów na to, jak je poprawić. Oby tak zostało i taka sytuacja już się nie powtórzyła.

Muszę wam napisać, że ta szkolna psycholog ma pełne ręce roboty. W zawodzie pracuje już parę lat i w ostatnich latach ma coraz więcej uczniów proszących o pomoc. Dzieci nie są nauczone empatii, wrażliwości, bo rodzice nie mają dla nich czasu. Poza tym internet również przyczynia się do tego, że dzieci gnębią inne dzieci i nie zauważają bez pomocy z zewnątrz, że jest to złe i im samym może się przytrafić.