Dragonka napisał(a)

Aga, patent ze skrzynią na ziemię fajowy, że tez ja an to nie wpadłam, tylko kucam na schodach przed domem.. I jak ten wermikulit się sprawuje, widzisz różnicę, faktycznie lżej roślinkom się przebić? Ja pomidorów jeszcze nie ruszyłam w tym roku, a tu pora już. Za to cynie mam po 3 dniach tak na 2 cm, sukces! I werbena ruszyła też, takie drobinki na razie ale może z moich siewów coś będzie

W kuckach przed domem? Nie podołałabym przy mojej ilości wysiewów. Ja wygodnie, przy stole, czasami na siedząco. Nie potrafię się wypowiedzieć jednoznacznie na tą chwilę o wermikulicie. Może za wcześnie. Na pewno nie latam codziennie z wodą, nie pryskam. Może to jego zasługa.
Z pomidorami jeszcze czas jest do końca marca. Ja będę mieć pod folią, to trochę wcześniej wysiałam.Papryki już tworzą powoli liście właściwe, lada chwila do pikowania będą się nadawać. To samo por. Sama nie wiem, jak się w tym roku pomieszczę, bo jestem tylko z jednym stojakiem.

Wendy79 napisał(a)

Ewo, Moniko, miałam taki genialny przebłysk świadomości Koniec walki z walającą się ziemią

W takich skrzynkach przeźroczystych plastikowych jeden producent nasion (ekscentryczny Anglik mieszkający na barce) trzyma swoje rozsady na zewnątrz do hartowania. Są one (skrzynki) na tyle głębokie, ze kumulują ciepło, osłaniają od wiatru i przepuszczają światło. I dadzą się przenosić.

Piękne wysiewy. I już się cieszę na oglądanie w przyszłych latach Twojego jaśminowca.

Ja działam na dużej ceracie na stole.

praca wre

Jak tam siewki, Pani Kochana? porosły już mocno? Brakuje mi Twoich foto relacji

chciałabym kiedyś zrobić inspekty z szybą, z pewnością by się przydały, przypuszczam, że ich wymiary mają znaczenie, czy miałaś z nimi jakieś doświadczenia?

Dzień rozpoczął się mgliście i na minusie. Potem jednak było to piękny, przedostatni dzień marca i postanowiłam go uchwycić na zdjęciach.








Nowe życie na bylinowej...

Nowa rabata na cieniste. Kopanie numer dwa. Z piaskiem, bo straszna glina.




Tutaj już z kolejnymi taczkami kompostu i workami obornika. Jeszcze kora i kopanie numer trzy.

Kontynuujemy powoli zmiany w ogrodzie warzywnym.



Małe centrum owadziego życia...









Nie miałam takiego zielonego pełnego ciemiernika. Był taki sam, jak te białe. Czy to możliwe ?

Moje pierwsze krokusy w życiu. Jestem w nich zakochana.

Jak mi się podobają Twoje równiutkie, proste i szerokie ścieżki trawnikowe. Rewelacja
Z ciemiernikiem nie mam pojęcia.