Jeśli już, w przypływie amoku, nabyłabym takie wdzianka, to miałabym wielki opór, aby udać się w nim do robót ziemnych. Mogłabym ewentualnie usiąść w nim na mojej frontowej "emeryckiej" ławeczce i uśmiechałabym oraz machałabym wdzięcznie do przypadkowych przechodniów.
Niewątpliwie utrwaliłabym swój wizerunek osiedlowej ekscentryczki.

Uff, nadrobiłam opowieści ciuchowe. Uśmiałam sie, bo u mnie jest tak samo. Ciuchy ogrodowe mam w podobnym stylu do Waszych
Wróciłam do siebie i muszę napisać, że w PL w porównaniu z tutaj jest okropnie zimno. Nie mogłam dziś oczu oderwać od mojego zielonego ogrodu i cieszyłam się ciepełkiem. Niestety, susza dokucza, ale glina w sumie jeszcze dobrze trzyma wilgoć.

Widzę to oczami mojej wyobraźni

Teraz mam emerycką ławeczkę na ganku . Siadamy sobie na niej latem i patrzymy na padający deszcz popijając piwko .

Widzę że pokaz mody rozwinął się dość dramatycznie Ja na szczęście bucik zawsze czysty, najwyżej trochę mokry od rosy. Jednak widzę teraz ogromne zalety mojego piasku. Tupnę dwa razy i wszystko opada

Haniu, zdjęcie odpoczywającego ogrodnika cudne, dodatkowo zyskało historyczno-artystyczny wymiar. Prace w warzywniku podziwiam. Uświadomiłaś mi, że muszę zahartować moje cukinie, a już bym niebawem popędziła z nimi prosto do gruntu