Judith napisał(a)

Wcinając popcorn czekam na dalszy ciąg

Ja też, ale nic już nie wcinam

W marcu kontynuowałam prace wycinkowe. Aura sprzyjała, więc można było zrobić wertykulację i areację trawiastym nawierzchniom oraz odświeżyć kanciki. Ruszyły z wegetacją krzewy i drzewka.







Wiosenne prace porządkowe w ogrodzie ozdobnym skończyłam w pierwszej połowie marca. Można było nieco odetchnąć.





W drugiej połowie miesiąca zajęłam się warzywnikiem. Pierwsze wysiewy zawsze są najbardziej ekscytujące. Do rozluźniania gliny w warzywniku używam pociętych łodyg miskantów.

Judith, Ewo, oby trema mnie nie zjadła.
No to lecę z tym koksem dalej.
Przy okazji sporządzania tych wspomnień dotarło do mnie, że w okresie mojego dzieciństwa i młodości wiosenne porządki w ogrodach odbywały się dopiero pod koniec marca i w kwietniu. Wcześniej raczej nie dało się pracować w ogrodzie. Gołym okiem widać, że obecnie wegetacja rusza wcześniej.
Kwiecień rozpoczęłam od obsadzenia doniczek. Robię wyjątek dla tych pierwszych nasadzeń, bo latem i jesienią już niczego do donic nie wsadzam. Nie chcę sobie dokładać kolejnego obowiązku związanego z koniecznością częstego podlewania donic.
Stokrotki i bratki zachowują swoje walory estetyczne do połowy czerwca. I starczy.





W ogrodzie ozdobnym o tej porze roku królują jeszcze zimozieloności, ale tu i ówdzie pojawiają się oznaki przyszłej bujności.









W warzywniku kolejne nasionka lądują w ziemi, a ja podejmuję decyzję o zbudowaniu nowego kompostownika. Stara konstrukcja z palet traci swoją żywotność.





A wiosna nie sprawia zawodu. Pięknie jest!

W maju już wszystko ruszyło z kopyta. Ogród puchł w oczach.











W warzywniku lądują własnoręcznie wyhodowane sadzonki pomidorów. Są już wschody marcowych wysiewów.





Ogród ozdobny korzysta tylko z wody opadowej w postaci deszczu. W miarę potrzeb podlewam tylko warzywnik. Korzystam wtedy z wody zgromadzonej w studni. System podziemnych rur doprowadza do niej wodę z rynien.

W czerwcu ogród przeżywa apogeum swojej świetności. Kolorów, faktur, kształtów jest tak wiele, ze nie wiadomo, na czym oko zawiesić. W czerwcowym folderze mam zawsze najwięcej zdjęć.













Warzywnik też nabiera masy. Wychodzenie do niego ranna rosą z wiklinowym koszyczkiem, to prawdziwa przyjemność



Cdn

Ale piękny serial

Czekamy na kolejny odcinek

Dosiadam się do Was

Haniu, nie mogłam sobie odmówić do popołudniowej herbaty seans zbiorowy
Czekam na cd.

Dziękuję za odwiedziny i kibicowanie. Wasza obecność, jak co roku, i w tym sezonie dodawała mocy, mobilizowała i inspirowała.
Każdy nowy sezon to kolejne ogrodowe doświadczenia, sukcesy i porażki. Wciąż się uczę.
Po tych paru latach doświadczeń wiele się dowiedziałam nie tylko o ogrodzie, ale też o sobie. Sporo moich ogrodowych działań determinuje charakter, cechy osobowości. Stąd te pojawiające się często nutki pragmatyzmu, systematyczność w działaniu, spokojne analizowanie przyczyn i skutków. Wszelkie ogrodowe emocje są nieco powściągliwe. Moja ogrodowa szklanka jest z reguły do połowy pełna, niepowodzenia znajdują racjonalne wytłumaczenie. Noce, nieprzespane z powodu przemyśleń o ogrodzie, są już za mną. Rewolucyjnych zapędów jest we mnie niewiele. Nie mam jakiś wielkich marzeń związanych z ogrodem. Jest częścią mojej codzienności i bardzo ją lubię. Czuję się w nim dobrze.
Co jest dla mnie ważne w uprawie i posiadaniu ogrodu?
Nie może pochłaniać zbyt wiele czasu. Oprócz ogrodu jest wiele innych fascynujących sfer życia. Nie chciałabym żyć w poczuciu, że coś zaniedbuję z powodu ogrodu lub odwrotnie- ogród jest zaniedbany, bo mnie pochłonęły inne sprawy. Z takiego właśnie podejścia wynika taki, a nie inny, wybór nasadzeń. Odpuściłam sobie dalie, jednoroczne wysiewy kwiecia, ograniczyłam ilość róż. Różane potwory to nie moja bajka.
Unikam w ogrodzie roślin o specjalnych wymaganiach glebowych. W ogrodzie rośnie 5 rodków i 2 azalie, ale to że żyją i mają się dobrze uważam za cud. Rada dotycząca tego, że łatwiej jest dostosować rośliny do gleby niż glebę do roślin jest jedną z najistotniejszych dla początkujących ogrodników.

Takie to refleksje naszły mnie po podsumowaniu pierwszego półrocza.