Mam tylko jedną rozplenicę, która po przesadzeniu w ubiegłym roku, pięknie zakwitła, po raz pierwszy zresztą. Twoje wyglądają bardzo dobrze.
Tak jak Ty mam nadzieję, ze czeka nas ciepła słoneczna jesień, prawdziwe babie lato, i znajdzie się jeszcze czas na pracę w ogrodzie - u mnie zawsze go za mało. I poprzesadzam rozchodniki, które są jednymi z moich ulubionych roślin

Co to za krzew?

Do porannej kawy dzięki Tobie Haniu byłam w Norwegii
Piękny kraj, choć na życie ciekawa jestem, jak to jest mieszkać, gdy tak długo ciemno i chłodno, szczególnie na północ od Oslo.
Mnie w tym roku jakoś szczególnie smuci, że dzień coraz krótszy. Trochę nas to lato rozpieściło, dużo słońca mieliśmy w Małopolsce.

Masz tę samą starą odmianę rozchodnika, wiesz, że mój szpaler po raz pierwszy choruje. Kwiaty przestały się otwierać, łapać kolor, zasychają, liście też niemrawe. Czyżby choroba grzybowa?

I jeszcze pytanie o postument, to beton? Czy inny materiał?

Dzień dobry Haniu. Pięknymi barwami w ogrodzie wchodzisz w jesień. Oby utrzymały się jak najdłużej.
Czytam że jeszcze ciągle walczysz ogrodowo, plany na przesadzanie jeszcze zrobione. Ja nie przepadam za jesiennym przesadzaniem. Kiedyś miałam wiele strat w roślinach sadzonych i przesadzanych jesienią więc zrezygnowałam. Zresztą jakoś powera już brak. Najlepiej mi się takie prace wykonuje wiosną.
Masz piękny ogród o tej porze roku, trawy powodują że mimo ogromnej bujności innych roślin, ciągle jest zwiewnie, co bardzo mi się podoba

Teraz już z niczym nie walczę. Walkę miałam późną wiosną z usuwaniem oliwników i uschniętej śliwy wiśniowej.
Teraz tylko wbiłam szpadel w środek kępy parzydła, odkopałam połowę i wsadziłam w nowe miejsce. Przesunięcie o metr Annabelli też nie wymagało wielkiego wysiłku. Wolę to zrobić teraz, bo pozostałe rośliny mają swoje docelowe rozmiary i można sprawdzić, czy dobrze wybrało się miejsce. U mnie wiosną na rabatach jest bardzo grząsko. Glina długo obsycha. Trudno wtedy jest w niej kopać.
Czasem chce mi się śmiać z tego, że tyle lat człowiek stara się o uzyskanie ogrodowej bujności, a potem, kiedy ona nadchodzi, to zaczyna nieco przeszkadzać.

Tak to jest, że w pewnym momencie chciałoby się zatrzymać ten wzrost, zwłaszcza drzew i krzewów. Przycinaniem nie wszystko jesteśmy w stanie skorygować, a jeszcze jak trzeba to robić z drabiny, to już wyższy level.
Za to ciągle mamy co robić w swoich ogrodach, oprócz plewienia oczywiście, bo to niekończąca się opowieść.

Ja sezon zaczynam od lutego. Może stąd moje zmęczenie ogrodowe końcem września