Dziękuję Haniu za fotkę Boniki . Widzę ,że zostawiasz ją dość wysoką. Zawsze ją tak tniesz? Swoją już przycięłam podobnie. Wydaje mi się ,że kiedyś pisałaś o cięciu swoich róż. Muszę odnaleźć te wpisy.

I jeszcze pytanie o magiczną żółtą ściereczkę do mycia. Co to takiego? Właśnie będę jutro zaczynała mycie okien.

Bonica to jedna z najstarszych moich róż. Kiedyś była cięta niżej. Z wiekiem zmężniała, więc tnę ją wyżej.
Kwitnie tak (po takim cięciu, jakie pokazywałam wcześniej)



O ściereczkach było multum postów w grudniu.
Używam dwóch.
Różową moczę w wodzie z dodatkiem płynu do naczyń i myję ramy oraz szyby z brudu.
Żółtą moczę w czystej wodzie, wykręcam i przecieram szybę. Można to robić w różnych kierunkach. Zostawia się mokrą szybę, a po wyschnięciu nie ma żadnych smug.

Ściereczki wydają się drogie, ale materiał, z którego są wykonane jest bardzo trwały. Nie trzeba kupować płynu do szyb i ręczników papierowych.
Ta różowa/fioletowa ściereczka jest idealna do przecierania blatów, frontów mebli kuchennych, luster, płytek, baterii. Podczas sprzątania używam tylko wody z niewielką ilością octu. Od grudnia nie mam potrzeby używania żadnych środków czyszczących.

W 100 procentach podpisuję się pod tym co Hania napisała.
Do tego mam świadomość, że miejsce, w którym obecnie zakotwiczyliśmy de facto jest odcięte od świata. Autobus szkolny i PKS raz na dobę. A kiedyś pewnie trzeba będzie przestać być kierowcą To kiedyś to póki co daaaleka przyszłość, ale coś gdzie mi mignęło w internetach o wieku 65

Ja przyszłościowo trochę myślę o zamianie mieszkania na takie z ogródkiem. Ale to takie myślenie życzeniowe.

Tak, trzeba mieć dużo kasy, żeby zamieszkać w takim domu, a co dopiero na takim osiedlu.
Ale Hania ma rację, że coraz więcej bedzie powstawało takich miejsc.
Po pierwsze coraz mniej dzieci ma czas i chęć zajmować sie rodzicami, a po drugie coraz więcej rodziców świadomie podejmuje decyzje o odciążeniu dzieci.
Kiedyś, a może jeszcze starsze osoby pobyt w takim domu uważają za karę, koniec świata.
Ja juz się z tym pogodziłam, że jeśli tylko kasy wystarczy i nie zejdę wcześniej z tego świata to idę do domu opieki. Oby tylko pamięć dopisała.

Delikatnie śledzę rynek pierwotny w Ameryce. Coraz więcej domów nowobudowanych to te z senioratką, czyli osobnym lokalem dla rodzica/rodziców z dodatkowym wejściem. Myślę, że do nas też to dotrze i będzie popularne. W bliskiej nam okolicy, parę uliczek dalej, właśnie taki jest już zamieszkały.

Jeszcze o trawach. Rozumiem, Haniu, czemu z nich rezygnujesz, ale... posadzone zgodnie z radą Tomasza Grochowskiego (szkółka w Radkowie) nie stanowią problemu.
Zacytuję: „Trawa, która dorasta do 3-4 m zajmie jakiś fragment rabaty. Piszę jakiś, bo wiele osób nie przyjmuje do wiadomości, że miskanty to rośliny długowieczne. 20-letnia kępa odmiany 'Gracillimus' zajmie przy gruncie nawet 1,5 m, 30-letnia odpowiednio więcej. Większość odmian miskantów po 10 latach ma karpy o średnicy 0,8-1,2 m.
Trzeba sadzić z głową.”
Moja głowa niegdyś zadziałała niezbyt skutecznie obliczając odległości między tymi „potworami”. Kiedy to zrozumiałam po prostu usunęłam część traw wysokich i... niech sobie rosną