Kasiu, dziękuję za podpowiedź. Zajrzę do tego tataraku w tle.

Haniu. Czytam i mam w głowie kłębek dzikich myśli. Zdaje się, że jesteśmy w podobnym metrykalnie wieku. I ja dopiero teraz sadzę, a Ty masz takie przemyślenia ogrodowe, że hej! Ja właśnie przed chwilą w rozmowie z mężem stwierdziłam, że zaczynam odczuwać upływające lata! Parę lat temu ryłam w ziemi no, nie powiem, że bez zmęczenia, ale potrafiłam wykopać starą darń z 30m , odchwaścić i jeszcze coś posadzić. Teraz po 10m jestem w stanie zdechłym i najzwyczajniej w świecie nie mam siły. Do głębokiego przemyślenia Twój post . Aaaa, myśmy działke wybierali kompletnie nie myśląc o przyszłości, czyli starości. Ot taka niefrasobliwość nas dopadła. Sklep mamy ok.3 km od przyszłego domu. Lekarza 5 km. Kościołem sobie nie zawracałam głowy, bo w objęciach boru może się modlić każdy i to kiedy tylko ma chęć lub potrzebę.Cmentarz to już nie moja sprawa. Niech tam z mą powłoką cielesną robią co chcą.

Wiek metrykalny nie ważny, im więcej pracy dawkowanej z rozsądkiem tym więc sił, jak tylko przysiądę ruszać się nie mogą, jak w ogrodzie coś dłubię od razu mocy nabieram

Straszą śniegiem dziś i jutro w nocy trzeba chryzantemy osłonić

Gosiek33 napisał(a)

Wiek metrykalny nie ważny, im więcej pracy dawkowanej z rozsądkiem tym więc sił, jak tylko przysiądę ruszać się nie mogą, jak w ogrodzie coś dłubię od razu mocy nabieram

Straszą śniegiem dziś i jutro w nocy trzeba chryzantemy osłonić

Wiek metrykalny trzeba mieć na uwadze. Zwłaszcza wtedy, kiedy planuje się coś wymagającego wysiłku fizycznego. Choćby wyprawę w Himalaje.
Tak sobie myślę, że dopuszczenie do siebie myśli o własnym starzeniu, o tym, że jesteśmy śmiertelni, pozwala bardziej otworzyć się na życie, na szukanie w nim drobnych powodów do radości. Udawanie, że starości nie ma i nie będzie, na nic mi się zda, bo kiedy nadejdzie w pełni, będzie budziła moją wściekłość i żal. Świadomość tego, że osłabnę, zwiększa moją energię tu i teraz.
Gosiek, to nie to, że zrzędzę, że jestem stetryczałą staruszką. Na nic nie choruję. Bardzo rzadko bywam u lekarza. Uprawiam sport. Dbam o to, co jem. Staram się tylko ogarnąć ten świat wokół mnie tak, żebym później mogła się w nim bez szwanku odnaleźć.
PS. Moja babcia też największe boleści miała zimą i wszystkie choroby ustępowały wraz z nadejściem pierwszych promieni słońca i pracami w polu.

Romciu, kiedyś czytałam cudowny artykuł o tym, kiedy należy odebrać rodzicom prawo jazdy. Skłoniło mnie to do przemyśleń jak się wtedy robi zakupy.
Teraz robię je raz w tygodniu. Moja teściowa wychodziła do sklepu kilkakrotnie. Raz przyniosła wodę mineralną, za drugim razem chlebek i śmietanę, za trzecim warzywa, za czwartym mięso i wędlinki. Ale do sklepu miała tyle, co przejść przez ulicę.

Wczoraj wykorzystałam bezdeszczowe popołudnie i wycięłam 2/3 żywopłotu. Zmieliłam gałęzie w rozdrabniaczu. Do wykopania zostały mi karpy. Przejaśniało mocno.



Dzisiaj pogoda była bardzo dynamiczna. Tak niskiego ciśnienia już dawno na barometr nie pokazywał. Chwilami zza chmur wychodziło słońce. Mocno wiało.

Po południu na niebie pojawiły się granatowe chmury. Światło było niesamowite. Pięknie świeciły resztki oliwnikowych listków.Zdjęcia robione przez szybę.







Po chwili zagrzmiało, pojawiły się błyskawice, z nieba leciał deszcz, grad i śnieg.
Jak to dobrze, że nie trzeba nigdzie wychodzić.

Co za pogoda

na moim barometrze skali zabrakło, spadł do czarnej dziury


a mierząc siły a zamiary zakładam, że wszystko co posadzę nie będzie strzyżone - To se ne vrati, pane Havranek

Gabriela napisał(a)

Pyszne są te żółte maliny, wsadziłam je ze trzy lata temu, ale na wiosnę nie odbiły, myślałam że padły i dopiero tej jesieni, po tak długim czasie wyrosły i zaowocowały w jednym miejscu, są bardzo słodkie.

A u mnie nie moje marniusie owocki miały, a rosną w jednym rzędzie z wczesnymi i jesiennymi, tych miałam od groma w tym roku.

sylwia_slomczewska napisał(a)

A u mnie nie moje marniusie owocki miały, a rosną w jednym rzędzie z wczesnymi i jesiennymi, tych miałam od groma w tym roku.

No to ja dodam moje doświadczenia - posadziłam jedną żółtą malinkę, popcarol mówiła, że to z malinek od Małej Mi ale nazwy nie znam. Sadziłam wiosną, a ona się przyjęła i nawet owocuje aż do tej pory. Smakiem mnie nie uwiodła, może w przyszłym roku jak będzie więcej słonka to będzie lepsza. Obecnie wcinam jeszcze czerwone - największe są Polesie - normalnie jak naparstki na palce Niedługo wytnę bo przymrozki łapią już.. poczekam aż Gruszka rzuci hasło to też polecę do nich z sekatorem Na dniach będę zbierać pigwowce, bo już mają piegi