A to spokojnie ja do tych gaci to zaraz rymowankę całą mogę strzelic

Kiedy wyśniony dom swój budujesz
Wsie oszczędności w tęgie mury ładujesz
By było ładnie i pięknie i miło
By się Wam jak w bajce
ze sto lat jeszcze żyło

Lecz, gdy już mury swe wymurujesz
Nagle myśl taka Ci w głowie kiełkuje
I tak sobie dumasz co dzień przy śniadaniu
Że dom się w ogrodzie zaczyna-nie w mieszkaniu

A gdy w niedzielę wychodzisz na taras
znowu ta myśl cię dopada jak mucha
I krąży uparcie obok prawego ucha
Że fanie by było zasiadać wśród brzózek
A nie pałaszować kotleta na gruzie

Więc przestań już beczeć przy pustej rabacie
Idź lepiej sprzedać ostatnie gacie
Kręć jeden numer, jedyny słuszny
-do Gardenarium-będą upusty

Danusia wnet Ci rabaty wrysuje
Asia swą rączką pokoloruje
Już sam rysunek dech w piersi zapiera
Ciekawy jesteś co będzie teraz?

Aby ten plan cudny się w życie wcielił
To tylko Witek i "Przyjaciele"
Potrafią zrobić Ci ogród taki,
że zzielenieją wszystkie sąsiadki

I wśród zieleni, z Rodziną wnet posiedzisz
I żona zapyta-czy Ty to widzisz?

myszorek napisał(a)

Chłopakom uśmiech z buzi nie schodził. Jednak ludzie pracujący na świeżym powietrzu mają w sobie tą cudowną łagodność, której mi ciągle brak



Magda , ja nie widziałam jeszcze Witka bez uśmiechu, uwierz mi..... to złoty człowiek jest !

Pięknie, coraz więcej poetów

Ślicznie! Bardzo, bardzo mi sie podoba ta scieżunia !

o rany ! skąd Wy te rymy bierzecie...?

chyba z euforii jakiej, taka głupawka dopada
Dana nie bądz taka, powiedz, gdzieś tą kamerę mi zamontowala? Daj zdjęciaaaa

No proszę, jakie talenty się rodzą

a przy okazji Madziula z okazji 100 torcik !
Franio tylko spróbwał czy aby smaczny

Magda, no super się dzieje u Ciebie !
z tej radości wiersze zaczęłaś pisać ?

ale kotek, czuję, że moja Majka szybko by do niego dołączyła