ale tak w temacie tej książki i ogrodów, to powiem Wam, że ogrodnictwo, to jest coś najpiękniejszego, co człowiek ma na starość. Ja to widzę po moich 90 letnich działkowiczkach. Jadą same autobusami, często z innej dzielnicy a figury i ruchy mają jak 70 latki i to dobrze zakonserwowane. Jeszcze mi za mojej kadencji żadna nie umarła.
I do tego uśmiechnięte.
Jest dla nas nadzieja dziewczyny

Dziewczyny, ale żeby piwonie miały zapach starej szmaty?? Ocokaman?

A, czasem widzę takie panie, wracają z jedną cukinią, paroma ogórkami i zestawem najróżniejszych kwiatków. Miło mi się robi na sercu na taki widok

Swój swojego pozna Przypomniało mi się, jak raz szłam z M. przez miasto. Wracaliśmy z sobie znanego miejsca bytowania żywokostu, objuczeni ogromnym bukietem tego skarbu. Zatrzymał nas facet, zagadał, w końcu powierzył tajemnicę - gdzie w sezonie możemy znaleźć jeżyny - w środku miasta, w miejscu, o którym nikt nie wie

Książka piękna, znam te ilustracje, chociaż nie widziałam książki, pewnie z netu.

Ja mam taką starszą sąsiadkę, jak jej dłużej nie widzę to się zastanawiam czy u niej wszystko ok, czy nie zapukać do niej, a tu nagle widzę ją z kosiarką elektryczną, bo syn ma ją odwiedzić

No niestety niektóre przepiękne śmierdzą zamiast pachnieć Ale to wiedzą Ci co jak ja nos wkładają we wszystko co kwitnie

Mnie rozczuliły te ilustracje co pokazałaś. Takie w punkt i takie głębokie...do tego przepiękne