A jaką masz śmierdzącą?

Solange np. też podobno łagodnie mówiąc nie pachnie, ale trzeba właśnie włożyć dobrze nos

No moi rodzice, to takie terminatory. Już gadają, że sił nie mają, po czym opitolą działkę na ROD przy bloku, po czym przyjadą na wieś i ogarną 20 arów przy domku letniskowym...

Asiu przez Ciebie kupiłam trzy.
Nie dalie, książki Przepiękne ilustracje artystyczne i zdania. Naszukałam się, bo wszędzie była informacja braku.
W zeszłym roku kupiłam na prezenty "Co robią uczucia" trochę podobny styl, chociaż ilustracje w zupełnie innym stylu, ołówkiem

Asia ich jakoś z daleka nie czuć nie ma obawy, ale nosa lepiej nie wsadzać nie chcąc się rozczarować, ja przeżyłam za pierwszym razem szok spodziewając się pięknego piwoniowego zapachu. Ale w sumie jak bym się zastanowiła to nie powinnam tego oczekiwać, wszak lilaki też nie wszystkie pięknie pachną, róże niektóre nie pachną wcale, a niektóre cytrusami nie różami. Niektóre tulipany pachną orzechami itp. czemu by miało być inaczej z piwoniami...?

nie dziwne, że tak mówią, jak mają w perspektywie tyyyle pracy

=Rojodziejowa napisał(a)

I z takich książek pięknych polecam również "Chłopiec, kret, lis i koń" Tam z kolei historię tworzy kilka kresek ale świetnie ilustrujących wszystko, co trzeba.

Też oszczędna w formie jest "A ja czekam" Davide Cali, Serge Bloch. Tam przewija się motyw czerwonej nitki. Ilustracje wręcz ascetyczne, ale porusza.

I jeśli już mowa o picturebookach, to jeszcze muszę wymienić Iwonę Chmielewską, zwłaszcza jej "Dwoje ludzi". Tu już kompletnie inny styl, ale również piękny.