Trampolina cieszy teraz inne dzieci, a mnie się nagle pusto zrobiło.
I obmyśliwuję czym toto obsadzić, bo płasko jest.
Początek rabaty zagospodarowany:
ale idąc dalej mizeria psze państwa:
Te wrzosy to do kupy zbiorę, bo ma być przestrzał na magnolkę, która hen, hen daleko na horyzoncie majaczy (tam gdzie ta biała plama ona jest, uwierzcie mi, ale na razie to 50-cio centymetrowy badylek):

Dereniowi (temu samotnemu gościowi z lewej) pod nóżęta hokonechloe Beni Kaze umyśliwuję wrzucić, ale na razie nigdzie nie potrafię jej upolować.
Ale co dalej?

Odbyłam sobie spacer po Twoich włościach, bo u mnie kolejny dzień leje.
Żuraw piękny. Łubin samozwaniec dorodny nad wyraz. Te dzikie (polne) łubiny mają większy wigor niż te ozdobne. Niestety krótko żyją. U mnie jeden taki zagościł dwa
lata i zniknął z pola widzenia.

Wiklasiu, a nie kusi Cię, aby tę wielką połać drewnianej ściany intensywniej ozdobić roślinnością?
Nie wiem jak to wygląda w rzeczywistości, ale ze zdjęć mi wychodzi, że obrzeża ogrodu to wysokie drzewa, a potem nagle wszystko leci do niskiego parteru. Wizualnie brakuje średniego piętra.

Haniu, problemy z tą ścianą są dwa.
Pierwszy, że za tymi deskami jest totalna rudera, która trzyma się chyba tylko na słowo honoru. Nie wiem, jak długo jeszcze pociągnie ta prowizorka. Może do wieczności - tak to zwykle z prowizorkami bywa, że są wieczne.
Drugi to to, że tam biegną sieci podziemne więc nie bardzo mogę sadzić coś, co ma poważniejszy system korzeniowy.
A w ogóle to prawnie to to jest teren sąsiada. Ta ściana nie jest usytuowana w granicy. Właściwa granica przebiega gdzieś 1,5m od ściany. Więc de facto znaczna część tej rabaty jest "zagraniczna". Tak to śmiesznie wyszło podczas wymiany ogrodzenia, że sąsiad doszedł do wniosku, że ten półtorametrowy pas nie ma dla niego strategicznego znaczenia i po sugestii męża pozwolił nam z niego korzystać.

Dla mnie niska rabata na tle ściany jest ok. Często takie widuję w inspiracjach z neta i zawsze mi się podobały.

Ja bym tam zrobiła taki kącik z krzesłami i stolikiem. I raczej dała coś po bokach, żeby powstał pokoik.

Dotarłam do mojej ulubionej syjamskiej
Osłonięta kapeluszem prawdopodobnie słomkowym, ściemniara poziom master!
Narzeka, narzeka, ręce załamuje, krytyczne uwagi w stronę swą posyłając, a ogród petarda! Tu troszkę odsłonię, żeby szczęki opadły, tam pokarzę żeby dobić

Wiklasia, kiedy Ty to wszystko zrobiłaś, ja się pytam? Jak Wy wszystkie to robicie, że u mnie z roku na rok nic się nie zmienia, a do Was jak wchodzę, to ledwo ogród poznać potrafię? (na szczęście podglądałam na telefonie pismo obrazkowe, więc tak całkiem zaskoczona obecnie nie jestem- dobrze, bo bym się zapowietrzyła i nic bym nie napisała )

Wiklasiu
rozrosło Ci się pięknie …..masz naprawdę śliczny ogród -wiadomo,że jeszcze jakieś tam kawałeczki trzeba poobsadzać ,ale w całokształcie wygląda super

bardzo fajny pomysł Hani -na kącik ze stoliczkiem przy tej ścianie może pomyślisz ,o takim rozwiązaniu …..albo jakąś huśtawkę ,czy hamak tam dać -bo trochę szkoda sadzić więcej roślin ,jak to taki problematyczny kącik

Wiklasiu - maślana bardzo ładna a na potrampolinową coś na pewno wymyślisz
u mnie łubiny tez różnie chociaz jeden to sam siebie przeszedł

A ja bym połączyła pomysły obu Hani

Dałabym i stoliczek i drzewko, które będzie dawało rysunek na tle tej ściany. Ostatnio Jagoda pokazała coś takiego: https://www.ogrodowisko.pl/watek/4085-moja-przyziemna-pasja?page=1132

Można posadzić śś - tanie są, więc w razie czego wielkiej straty nie będzie,
albo jakiegoś klona palmowego, bo one z kolei mają mały system korzeniowy, więc nawet po paru latach będzie można przesadzić.

Muszę spojrzeć na mój ogród Waszymi oczami.

Właśnie do mnie dotarło, że już za momencik dzień będzie się skracał i coraz bliżej do jesieni...
Gdzie mi ta wiosna uciekła...
Dlaczego lato tak niepostrzeżenie mija ...

Uwielbiam to klasyczne ogrodowiskowe zestawienie i ten limonkowy kolor seslerii


Na jesień mam niecny plan dokonać przeszczepów seslerii i uratować jakoś szałwię w kolorze różowym, bo mi zanika, w przeciwieństwie do fioletowej - ta rozsiewa się na potęgę.