Bożenko białe tulipany zaszalały u mnie w tym roku. Wrzucę fotki, zobaczysz jaki miks mi się trafił
Klon jest jak kameleon na wiosnę i jesienią, latem spokojne bordo.

Agnieszko przerabiam i końca nie widać, to w tym najfajniejsze. Ogarnęłam krzaczora, zaraz pokażę

Madzia miejsce o które pytasz to front, gdzie zniknęły zatoczki postojowe i pojawiło się rondo. W tym roku uporządkowaliśmy chaos nasadzeń wzdłuż ogrodzenia, przesadziliśmy tam 3 metrowe tuje. A ja uporządkowałam derenie, hortensje i ciemierniki. Zrobiłam też obwódkę ze swojej hakonki.

Akcja "odchudzanie świerka cupressima" zakończona sukcesem

Listopadowa "beczka" na górce.


W kwietniu znika czubek.


Tak wygląda z dalszej perspektywy.


Znika jeszcze jedno piętro świerka.

Po wycięciu kolejnego piętra zostawiłam pień, aby stanowił podporę wiązania.
Wycięłam ze środka wszystkie suche gałązki.
Grubym sznurkiem piętro po piętrze, z pomocą cierpliwego syna w godzinkę ogarnęliśmy naszego modela

I na koniec z cyklu: przed i po


Jestem zadowolona z efektu. Nie chciałam pozbywać się tego świerka.
Iglak na środku na środku pasuje jako przełamanie liściastych i jest przesłoną. Podobnie jak cyprys, którego również chcę mieć.
Świerk zostawiam na razie w tej formie, zobaczę jak zareaguje na nowy układ. Przyszły rok pokaże co przyciąć i jak uformować koronę.
Teraz czeka mnie jeszcze przycięcie cyprysa, muszę przemyśleć korekcję kształtu.

Ciekawa jestem, czy ktoś zauważy czego jeszcze brakuje na tej rabacie?

Jałowca? Ależ akcja świerkowa! Trzymam kciuki! Nie wpadłabym na tego rodzaju pomysł nawet.

Fajnie to zrobiłaś. Gałęzie świerka są podwiązane do głównego pnia?

Martka brakuje nawet dwóch jałowców, pierisa i berberysa. Ale to opisałam w moich kwietniowych zmaganiach.
Przepraszam, słabo doprecyzowałam pytanie.
Brakuje niebieskawej kosodrzewiny - sosnowego "grzyba", którego ścięliśmy jakieś dwa tygodnie temu.
Spontaniczna decyzja i mega radość
Rabata zyskała przestrzeń, oddech. Mogłam to zrobić już wcześniej.

Na tym zdjęciu widać fragment pieńka, za kulą cisa w prawo, a na drugiej fotce po lewej od cisa.


A tutaj jedna z ostatnich fotek kosodrzewiny, z ubiegłej jesieni.
Jak widać była nawet fajnym wielopniowcem, ale zdecydowanie nie na tej rabacie.
No i wymagała już solidnego przycinania "kapelusza".
A ja lubię ciąć rośliny, które lubię a nie te które muszę, no może z kilkoma wyjątkami

Ula zostawiłam fragment pnia i podwiązałam do niego najwyższe gałęzie, potem dokładałam kolejne, obwiązując grubym sznurem jutowym. Przypominało to trochę robienie wianka czy palmy.
Gałęzie były grube, ale używając trochę siły dało się je przyciągać do siebie, złamaliśmy tylko dwie małe. Sznur nieco widać na drugim zdjęciu. Na pierwszej fotce to jakiś stary sznurek, którego już nie ma.
Po najwyższe gałęzie sięgałam z 3 stopnia drabiny. Taka wysokość jest optymalna.

Tę roślinę lubię przycinać. To bliźniak iglaka uformowanego kilka lat temu przy ławeczce na środku ogrodu.


Fragment nowego stożka jest za klonem dissectum, między magnoliami.


Patrząc od strony drewutni lepiej widać oba stożki.
I przy okazji moją dużą rabatę. Uwielbiam ją

Kolejną nowością jest brak brzozy na dużej rabacie.
Pierwotnie były tu trzy drzewa jednopniowe.
Jedną brzozę zabrałam w zeszłym roku na rabatę przy altanie, druga złamała się w miejscu żerowania robaka a trzecia w kwietniu powędrowała na miejsce kolejnej złamanej przy altanie.

Została jedna brzoza, niby wielopniowa
Wbiłam na próbę 4 patyczki, gdzie będą cisy kolumnowe. Znalazłam w końcu ładne cisy fastigata robusta, wkrótce sadzenie.
Żadnych innych zmian na tej rabacie nie planuję, na razie wszystko się sprawdziło i ładnie rośnie.