Niestety Danusia może miec rację, a Staw jest jednak Wasz.

sylwia_slomczewska napisał(a)

Niestety Danusia może miec rację, a Staw jest jednak Wasz.

Sylwia, poradzę się Ciebie jak się spotkamy. To dość zawiła sprawa. Teren pod dębem, rzeczywiście nie jest mój. Należy do gminy. Chciałem kupić ale wystawili niebotyczna cenę - zrezygnowałem.
Serce woła NIE SPRZEDAWAJ!. Wy radzicie - nie. Pragmatyzm mówi: tak. M. mówi: tak.


Dzisiaj kosiłem tam trawę i cały czas o tym myślę.

Waclaw napisał(a)

Sylwia, poradzę się Ciebie jak się spotkamy. To dość zawiła sprawa. Teren pod dębem, rzeczywiście nie jest mój. Należy do gminy. Chciałem kupić ale wystawili niebotyczna cenę - zrezygnowałem.
Serce woła NIE SPRZEDAWAJ!. Wy radzicie - nie. Pragmatyzm mówi: tak. M. mówi: tak.


Dzisiaj kosiłem tam trawę i cały czas o tym myślę.

Decyzja na pewno musi być wspólna by potem jedno do drugiego pretensji nie miało. Ale wiesz ja kieruję się sercem często.
Jak będę umiała podpowiem

O, jakoś przegapiłam fakt, że przedogródek nie jest Twój
Danka ma rację, u nas własność daje gwarancję, wspólnota niestety nie.
Jak szukaliśmy domu, była do kupienia połowa domu dwurodzinnej wspólnoty i zrezygnowaliśmy.
A dom był przepiękny, po kapitalnym remoncie, w pełni urządzony, salon z kominkiem i 15 arów ogrodu.
I cena była niska, bo od dwóch lat nikt nie chciał go kupić.
Wybraliśmy bezpieczną własność, do remontu.

Anda napisał(a)

Tez nie moge uwierzyc, ze sprzedasz staw.

Sprzedajesz staw ??
Oj

gogo napisał(a)

O, jakoś przegapiłam fakt, że przedogródek nie jest Twój
Danka ma rację, u nas własność daje gwarancję, wspólnota niestety nie.
Jak szukaliśmy domu, była do kupienia połowa domu dwurodzinnej wspólnoty i zrezygnowaliśmy.
A dom był przepiękny, po kapitalnym remoncie, w pełni urządzony, salon z kominkiem i 15 arów ogrodu.
I cena była niska, bo od dwóch lat nikt nie chciał go kupić.
Wybraliśmy bezpieczną własność, do remontu.

Oczywiście, najlepiej inwestować w swoje. To znana prawda jednak w moim przypadku tak nie jest i wszystko wskazuje, że nie będzie.
Swoją chęć inwestowania w "nie swoje" opieram na następujących przesłankach:
1. Teren należy do gminy a nie do wspólnoty.
2. teren wokół bloku ( mieszkania własnościowe) nie nadaje się na sprzedaż przez gminę ze względu na kształt i powierzchnię (jednak nie ma gwarancji że tak zostanie).
3. Od czasu wybudowania bloku ( 1963) istnieje nieformalny podział terenu wokół bloku, kto jaką częścią się opiekuje. Ponieważ do mnie należy skrajne mieszkanie( parter i piętro), ja opiekuję się częścią którą nazwałem Przedogródkiem pod Dębem. Dotychczas wymieniłem trawnik oraz utworzyłem szeroką rabatę bylinową między blokiem i drogą dojazdową dla sąsiadów. Teraz zamierzam zmienić zacienioną część pod dębem ( dotychczas od lat koszę tam teren). Dotychczas nikt z sąsiadów nie ingeruje w tę część.
4. zamierzam dalsze życie spędzić w tym miejscu. Codziennie będę patrzył z okien na tę część świata - mojego świata. Chciałbym mieć widok który będzie mi sprawiał przyjemność, chcę mieć miejsce do pracy gdy już będę na emeryturze. Chcę pod dębem właśnie stworzyć miejsce gdzie w przyszłości przyjmę przyjaciół z Ogrodowiska( mam nadzieję), postawię na stoliku kompot z owoców sezonowych i ciasto z kruszonką a później kawę i kieliszki koniaku.

Czy warto inwestować w taki teren, który nie jest mój? Uważam, że warto spełniać marzenia

Wacław, celem mojej wypowiedzi nie było absolutnie odwodzenie Cię od realizacji marzeń .

Wiem jak to jest, bo przez 30 lat życia w bloku na VI piętrze marzyłam o ogrodzie przed domem. Teraz bardzo się cieszę z tego co mam, bo widok z okna rekompensuje mi wszystkie niedogodności.

Jeśli uważasz, że warto inwestować w ten kawałek ziemi to po prostu realizuj swój plan, a my będziemy Ci sekundować

Helo o staw to cudny element hm szkoda go

Ja w samym centrum Krakowa pod blokiem przy ruchliwej ulicy na takiej wysepce między wjazdem do garaży a ulicą ( może z półtora metra szerokości miała ) robiłam skalniak żeby tylko w ziemi grzebać i rosliny sadzić Więc rozumiem i nawet klona posadzilismy z tatą i lilaki na drugiej wysepce miedzy ulicami, do dziś rosną, ale skalniak jak się wyprowadziłam został zamieniony w trawnik na którym psy się załatwiają....jednak nie żałuję bo miałam z tego masę frajdy i ubaw z min ludzi idacych chodnikiem....wtedy zieleń miejska to były drzewa, i krzaczory nie to co dzisiaj

daszum napisał(a)

Wacław, celem mojej wypowiedzi nie było absolutnie odwodzenie Cię od realizacji marzeń .

Wiem jak to jest, bo przez 30 lat życia w bloku na VI piętrze marzyłam o ogrodzie przed domem. Teraz bardzo się cieszę z tego co mam, bo widok z okna rekompensuje mi wszystkie niedogodności.

Jeśli uważasz, że warto inwestować w ten kawałek ziemi to po prostu realizuj swój plan, a my będziemy Ci sekundować

Tak, Danusiu - wiem. Na O. są sami życzliwi ludzie i tak odbieram wasze wypowiedzi.
Jak każdy mam wątpliwości przed podjęciem decyzji ale jestem przyzwyczajony do ich podejmowania. Po prostu kalkuluję.
Tyle tylko, że w osobistych sprawach dochodzą jeszcze rozterki serca