Ale to jest piękny widok te rude liście podkreślone bielą, bardzo ładnie

Juzia napisał(a)

Cześć!

Cześć!?! Co za oszczędne powitanie!! A gdzie usprawiedliwienie, że się tyle czasu nie zaglądało do koleżanki?

Basieksp napisał(a)

Ale to jest piękny widok te rude liście podkreślone bielą, bardzo ładnie

Las jest piękny o każdej porze roku

Smakowicie wyglądają te ciasteczka, nic dziwnego ,że ukrywasz. Myślisz, że jak pająk stary,to nikt już nie zwraca na niego uwagi?
Piękne leśno- zimowe widoczki!
Ciekawe czy do świąt zostanie trochę śniegu?
U mnie roztopy i właśnie martwię się, bo ogromny lud namarznięty na rynnie oderwał ją od budynku i jak to wszystko spadnie na moje zimozielone i inne to...!?
Pozdrawiam przedświątecznie

Mgduska napisał(a)

Cześć!?! Co za oszczędne powitanie!! A gdzie usprawiedliwienie, że się tyle czasu nie zaglądało do koleżanki?

Najpierw nieśmiało.... sprawdzam czy po głowie nie dostanę

anpi napisał(a)

Smakowicie wyglądają te ciasteczka, nic dziwnego ,że ukrywasz. Myślisz, że jak pająk stary,to nikt już nie zwraca na niego uwagi?
Piękne leśno- zimowe widoczki!
Ciekawe czy do świąt zostanie trochę śniegu?
U mnie roztopy i właśnie martwię się, bo ogromny lud namarznięty na rynnie oderwał ją od budynku i jak to wszystko spadnie na moje zimozielone i inne to...!?
Pozdrawiam przedświątecznie

Pająk wisi bez zmian od czasu powstania, więc przywykliśmy do niego Ale wypatrzyłam parę błędów w konstrukcji, które powinnam naprawić, mam nawet kupiony materiał, tylko nie pamiętam o nim na codzień. Dekoracja właściwe powinna na nim pozostać, żeby nadawać świątecznego szyku

Ania, spróbuj ustawić nad rabatką jakąś konstrukcję - koziołek, krzesło, ławkę, dwie drabiny, my kiedyś ustawialiśmy prowizorycznego koziołka - coś, co rozbije spadający lód zanim uderzy w rośliny.

Juzia napisał(a)

Najpierw nieśmiało.... sprawdzam czy po głowie nie dostanę

Nie no, skąd Cieszę się, że jesteś

Mgduska napisał(a)

Ania, spróbuj ustawić nad rabatką jakąś konstrukcję - koziołek, krzesło, ławkę, dwie drabiny, my kiedyś ustawialiśmy prowizorycznego koziołka - coś, co rozbije spadający lód zanim uderzy w rośliny.

Sam śnieg zsuwał się nie jednej zimy i zawsze wszystko przetrwało. Nie sądziłam, że teraz może oberwać rynnę. Nigdy w niej tak nie zamarzało. A teraz gruby lód z dachu powiązany z lodem w rynnie swoim ciężaren zsuwając się pociągnął ją ze sobą. Gdy to zobaczyłam już było za późno na jakieś konstrukcje i zabezpieczania. Jeszcze eMa nie było w domu, by pomóc przytargać jakeś dechy, bo koziołki mam( dostałam nowiuśkie na Mikołaja, mają być do tunelu podparciem dla półki na rozsady)
Poza tym bałam się by to wszystko nie zjechało mi na łeb, wolałam nie podchodzić za blisko ( przez myśl mi przemknęło tylko by spróbować wykopać świeżo posadzonego tam w listopadzie graba. O niego bałam się najbardziej. Ale zdrowy rozsądek wygrał
Na szczęście grab przetrwał, stracił chyba jedną gałązkę. Dosłownie milimetry go uratowały. Przechylił się tylko. Za to ryna połamana i drewniana podbitka uszkodzona. Nie wiem jak kule bukszpanowe przeżyły uderzenie tym lodem i rynną, ale były pod śniegiem, a teraz są pod jeszcze większym, jak wszystko zjechało z dachu.
Tak czy inaczej straty i nowa robota już jest!

Mgduska napisał(a)

Nie no, skąd Cieszę się, że jesteś

No to uffff

Będę zaglądać!

Styczeń, a zatem ku pamięci.
31 grudnia poczyniłam zimowe wysiewy, mogę więc uznać, że od samego początku roku ogrodnicza robota jest u mnie zaawansowana.
Prawda jest jednak taka, że poza zimowymi wysiewami ogrodniczo śpię - ja i mój ogród też. I dobrze. W długi łikend królewski zasypał nas śnieg, na zmianę pada i wieje, zupełnie nic nie prowokuje do dłubania w ziemi. I dobrze. Wszystkie stworzonka duże i małe mają schronienie, absolutnie nie niepokojone.
Żeby nie było, że się obębniam:
dekoruję, świętuję, piekę, dekoruję, zjadam, zawijam, piekę, dekoruję:





(tu proszę się dobrze przyjrzeć - długość chałki i przekątna blachy piekarnikowej są sobie równe)