Dziewczyny, ja mam MW obok Queen of Sweden, a wokół lwie paszcze we wszystkich kolorach i odcieniach (tylko zimnożółte wysadziłam)

Agnieszka, u Ciebie taka lista to byłby pikuś Ja też zaczęłam od jednej okrywowej i pnącej przy tarasie... a potem jakoś tak się rozrosło.

Z QoS mam problem natury technicznej - ta róża już 3 rok ma u mnie 1,5 metra wysokości i... 20 cm szerokości. Nieważne jak ją tnę. Co roku to samo. A u Janki Zagajanki potwór jest metrowej szerokości, wrrr...

Z QoS mam problem natury technicznej - ta róża już 3 rok ma u mnie 1,5 metra wysokości i... 20 cm szerokości. Nieważne jak ją tnę. Co roku to samo. A u Janki Zagajanki potwór jest metrowej szerokości, wrrr...

W ogóle powiem Wam, że dorastam do takiej refleksji, że do ogrodu trzeba podchodzić po męsku, nie cackać się, tylko jak coś nie gra - wywalać. Kobieca opiekuńcza natura litowania się nad każdym drobiazgiem bywa szkodliwa dla całości założenia. Wszystko nam się podoba, wszystko chcemy mieć, a tu potrzeba wytyczenia planu, trzymania się go i męskich decyzji.

W ogóle powiem Wam, że dorastam do takiej refleksji, że do ogrodu trzeba podchodzić po męsku, nie cackać się, tylko jak coś nie gra - wywalać. Kobieca opiekuńcza natura litowania się nad każdym drobiazgiem bywa szkodliwa dla całości założenia. Wszystko nam się podoba, wszystko chcemy mieć, a tu potrzeba wytyczenia planu, trzymania się go i męskich decyzji.

W ogóle powiem Wam, że dorastam do takiej refleksji, że do ogrodu trzeba podchodzić po męsku, nie cackać się, tylko jak coś nie gra - wywalać. Kobieca opiekuńcza natura litowania się nad każdym drobiazgiem bywa szkodliwa dla całości założenia. Wszystko nam się podoba, wszystko chcemy mieć, a tu potrzeba wytyczenia planu, trzymania się go i męskich decyzji.