Magara napisał(a)

Zuza, oślepiona Miłością chyba byłaś oddając 1/6 terytorium na graty Ale wybaczalne to jest, stanu uczuć nie można oceniać
Niemniej jednak żaden szanujący się swat posagu takiej "wartości" by nawet nie śmiał proponować
Uderzaj w klauzule abuzywne, modny temat, odbierz 1/2 z 1/6 chociaż

Tak się rozpisałam i posta mi zjadło...
Meżaty mocno się uśmiał z Twojego posta. Twierdzi że nieźle się przed Wami wybielam, bo on zamiast 1/6 ma co najwyżej 1/8 terenu z nowej części do wykorzystania. Wypomniał mi też te 2 na razie malutkie róże. Także nie do końca tak różowo jest z tą miłością

ps. Poczytałam o klauzulach i muszę się zastanowić czy temat warto ruszać

Udało mi się dzisiaj w końcu zadołować donice z różami, przemokłam strasznie, teraz grzeję się przy kominku

Naszło mnie na kolejne wspominki z zielonego sezonu, ale tym razem przechodzę na najnowszą realizację na starej części ogrodu.
Nowa cienista - towarzyszka leśnej, razem tworzą(stworzą) bardzo udany duet. Niech tylko nowa się rozrośnie, odgrodzi od płotu i widoków za nim. Rabatę zaczęłam tworzyć pod koniec 2020r, wytyczyłam wstępny kształt, wykopałam tony pokrzywy i perzu, posadziłam graby i kalinę(przyszłe tło dla reszty zieleni). Zeszły rok był w tym miejscu bardzo pracowity, powstało oczko wodne, posadziłam co miałam posadzić, rabata nabrała ostateczny kształt, by w tym roku zacząć pokazywać na co ją będzie stać. Z efektu jestem bardzo zadowolona, udało mi się płynnie połączyć zakątki cieniste, powstało pół dzikie, tajemnicze przejście na nową część ogrodu
Tak to miejsce wyglądało pod koniec listopada 2020

A tak pokazała się już tej wiosny Zaczęło się od ciemierników i ranników. Mam nadzieję, ze te drugie stworzą już niedługo wesoły, żółty dywanik Potem pojawiły się tulipany botaniczne, niezapominajki, serduszka i dalej już zieleń buchnęłą pełną parą

Rabata kończy się pod koroną orzecha włoskiego i tam jest najbardziej dzika. Zostawiłam wszystko, co daje sobie radę, a jest tego o dziwo całkiem sporo. Chwasty oczywiście też są, ale w połowie czerwca już nie mają siły się przebić przez gęstwinę

To najchłodniejsze i najbardziej wilgotne miejsce w ogrodzie, pomimo obecności orzecha.

Pod koniec czerwca do gry wchodzą miskanty i krwiściągi, sąsiedzi przestają być widoczni,
w lipcu przejście na nową część zaczyna wyglądać tajemniczo.

Na początku września ponownie zaczyna się tu robić kolorowo i tak pozostaje aż do czasu, kiedy orzech zgubi liście. Podczas ich grabienia cienista traci swój urok, ale mam nadzieję, ze dzięki ciemiernikom już niedługo znów zacznie przyciągać wzrok



Koniec, a właściwie początek, pierwsze ciemierniki już zaczynają pokazywać kwiaty

Fajne takie podsumowanie sezonu, widać jak rośliny pięknie się rozrosły

Podobają mi się piwonie, ale mam na nie za mały ogród, będę podziwiać u Ciebie te, które już masz i planowane do zakupu.
Mogę do określenia Królowa daliowo-różana dodać piwoniowa

Zuza, pewnie sporo pracy to miejsce kosztowało ale efekty są

budujące są takie PRZED i PO, człowiek łapie wiatr w żagle.
Ta Twoja cienista bardzo klimatyczna, muszę w końcu i ja u siebie zacząć w ciemierniki inwestować

Bardzo fajne wspominki Jak to ciężko uwierzyć, że niedawno było tak zielono, chyba też przygotuję jakieś podsumowanko, żeby sobie przypomnieć

Zuzko, lubię te cieniste klimaty u Ciebie. Zdumiewająco szybko zrobiło się tu gęsto i życie rabaty rozpoczęło się na dobre. Urzekły mnie anemony we własnym sąsiedztwie. Tajemne przejście zachęca do przechodzenia nim często Twoje podsumowanie w odcinkach lubię, czekam na kolejny Szarość - z tą już gorzej być nie może ratują nas tylko wspomnienia i wizje

Dziewczyny, mam nadzieję że się nie obrazicie, ale odpowiem troszkę później. Teraz muszę się Wam pochwalić jaki sobie prezent na Mikołajki zrobiłam Chodził za mną od bardzo dawna, ale jakoś zawsze coś na drodze stało.

antracyt napisał(a)

Dziewczyny, mam nadzieję że się nie obrazicie, ale odpowiem troszkę później. Teraz muszę się Wam pochwalić jaki sobie prezent na Mikołajki zrobiłam Chodził za mną od bardzo dawna, ale jakoś zawsze coś na drodze stało.

phi, to ja z moimi nadmiernymi zakupami nasion, to cienias jestem

ale jak Ci outfit pasuje do tego tatuażu
Wyglądasz czadowo, prawdziwa ogrodniczka!