Mira, ja nad każdym drzewem boleję. Jak eM./ szwagier przystępują do cięcia to uciekam. Ale też i uczestniczę, jak stary drwal, trzeba liną naprowadzić, popchnąć, wejść wysoko i obciąć gałęzie i pomóc wykopać.

Zawsze sadzę gdzieś nowe drzewa, choć to marna pociecha ale myślę sobie to już dla kolejnych pokoleń.

Mam w sadzie 2 stare jabłonki - "do niczego", kupa próchna ale na samą myśl o ich wycięciu robi mi się ... słabo. I tutaj nie pomaga fakt, że nowe czekają na posadzenie.

Posadziliśmy tam w sumie 4 miłorzęby wzdłuż podjazdu i 1 magnolię w środku rabaty.

Po przeciwnej stronie są 3 magnolie.


Wybór drzew jest najważniejszy.

Ostatnie podsumowanie jakoś mnie rozstroiło, mój przedogródek to najgorszy kawałek ogrodu, odpuszczony na dobre. Uciekam od koncepcji nasadzeń, od pielęgnacji tego co jest, potworny hałas oskarżam za to ale i psy, które niszczą murawę, dziesiątki taczek "łat" wpasowywanych każdej wiosny i tak nie mają racji bytu, nie znoszę tego miejsca.

Na środku magnolia soul. 'Lennei Alba'.


Na przeciwnej stronie 2 szt. m. stellata i 1 szt. m. biała, o pokroju wąskim słupowym 'Wada's Memory'



Ale magnolii pięknych jest wiele. Mi podoba się 'Galaxy' i 'Leonard Messel' a z żółtych (też kolumnowa) 'Yellow Lantern' lub 'Daphne'.