Pięknie Iza ujęłaś w tych słowach Pszczółkę i Ta. W domku nie byłem, Ta nie znam, ale za to o Ewie sądzę to samo co Ty

A ja.mimo,że nie byłam,to ...się zauroczyłam! I z tego zauroczenia jedno mi zostaje.......przywoływać czar miejsca i ludzi!

Ależ mnie fajne spotkanie ominęło Po obejrzeniu relacji ze spotkania i programu Maja...., postanowiłam, że w tym roku koniecznie musimy na weekend zawitać w Twoje strony Człowiek się zachwyca dalekimi krajami, a 200 km od domu mamy takie cudowne miejsca i gościnnych ludzi.

Pozdrawiam serdecznie

Pszczółko, przeglądam nasiona i znalazłam takiego pomidora do gruntu http://sklep-farmer.pl/pl/p/Pomidor-Gruntowy-Rumba-Ozarowska-1-g./354 Znasz go?

Ewo, tą drogą donoszę Ci, że zauważyłam Twój nieco anonimowy wpis na blogu. I donoszę również, że do Cię i Twojego ogrodu zaglądam, ale ja raczej z tych milkliwych jestem.
Pozdrawiam, EG

Ale zazdroszcze spotkania,miło czytać

Zaglądam, podczytuję, nie zawsze wpis zostawiam, ale pozdrowienia chętnie zostawiam, bo bardzo mi się u Ciebie podoba.

Piękny opis spotkania,bo musiało być cudownie.
Pozdrawiam Ewo

Krokuski są dla pszczółek... bo one je uwielbiają
A dla Ciebie moje pszczółki... w moim ulu pod gołym niebem...

Anek, nawet nie wiesz jak dobrze to zdjęcie obrazuje zachowania pszczół i sposób odbierania koloru przez nie. Właśnie się doszkoliłam.