Byłam , śledze wszystko .

Zastanwialam sie co mi się bardziej podoba: kolekcja traw czy donic teakotowych? Zdecydować sie nie potrafie
Piekne wspominki Ewo

Pszczelarnia napisał(a)

Jeśli te świecznice będą miały trochę cienia, to tak. Biały kwiat świecznicy ładnie skontrastuje z purpurą róż a kolor liści złagodzi ostrość przejścia (purpura kwiatów róż i brudna biel świecznicy). Ładnie też będę kontrastować kształtem te kwiaty). Jeśli róże nie będą wyższe niż świecznice to też OK.
Chyba wszystko przemawia na korzyść takiego połączenia.

Zatem spróbuję, w cieniu wiśni kiku-shidare stworzyć takie połączenie.

Lecę na szybciorka przed spaniem.. każde 5 minut kimania na wagę złota.. niestety nasz piesio dochodzi swych dni.. on cierpi a my z nim..

Wrócę do wspominków na spokojnie.. to bardzo fajne podsumowanie roku. miłe, sympatyczne i z treścią.. Komentarze też sie miło czyta. Ilość donic szokuje, a porządek w nich to już czapki z głów.
Komentarz pod kotem mnie też rozłożył na łopatki... jak Karolę
Bogdzia dopełniła szali.. ja już komar waga na plus .. coś sie w hormonach krzaczy i tak mi skacze ta głupia waga.

Dorobiłam sie kontuzji łokcia. dziś miałam odsysanie tego co niepotrzebne.. kontuzja od.......................................siedzenia przy komputerze!!!!!!!!!!!!!!!!
Wolę jednak ogrodniczkowanie.. mniej kontuzyjne...


Aaaaa i się cieszę, że wernonia jednak sie rozrośnie w szerz.. bo ja tak co 0,5m dałam 5... jest szansa ,ze z czasem je mogę rozsunąć luźniej

Jesteś ogrodniczka na medal.. i na medal komentatorka ogrodu.... miłe dla oka i czytanie i oglądanie na necie i w realu.. dobra, dobra.. wiem że nie lubisz jak Ci kadzą

Uwielbiam bajki i przypowieści Krasickiego

"Mnie to kadzą" - rzekł hardzie do swego rodzeństwa
Siedząc szczur na ołtarzu podczas nabożeństwa.
Wtem, gdy się dymem kadzidł zbytecznych zakrztusił,
Wpadł kot z boku na niego, porwał i udusił.

Może Twój kot twoje norniczki co sie kadzą... ukatrupi

Magda_ napisał(a)

ale Ci się nazbierało donic..no no

myślisz, że cebule jeszcze można sadzić ?

Oczywiście, tylko jakoś trzeba je wsadzić do ziemi. Jeśli zamarznięta to poczekać aż troszkę puści.

viva napisał(a)

Ależ Ogrodniczka miała pracowity rok Muszę trochę czasu poświęcić, by wszystko zgłębić.
Mam nadzieję, że zdecydujesz się jeszcze wykopać czekoladowego kosmosa, wiążę z nim nadzieje i chętnie skorzystałabym z Twojego doświadczenia

Ewo, jak się sprawuje Phlomis tuberosa? Jak długo kwitnie, jaki wysoki i czy choć trochę rozrastają się sadzonki?
Czy szukasz dużego dęba do posadzenia?

Kosmos siedzi w ziemi. Kiedyś wykopywałam werbenę i padła. Więc się troszkę zniechęciłam. Ale jak sobie życzysz, to go wykopię i doświadczę.


Phlomis tuberosa - jest wysoki, kwitnie długo i jest zawsze deco - akuratny zachowuje się tak samo jak phlomis russeliana, może być piękną jesienną i zimową kompozycją z wysokimi trawami. Ale nie przyrasta szybko.
Zdjęcia mam z czerwca tylko, bo ta rabata to jest ta in statu nascendi.

Pszczelarnia napisał(a)

Kosmos siedzi w ziemi. Kiedyś wykopywałam werbenę i padła. Więc się troszkę zniechęciłam. Ale jak sobie życzysz, to go wykopię i doświadczę.


Phlomis tuberosa - jest wysoki, kwitnie długo i jest zawsze deco - akuratny zachowuje się tak samo jak phlomis russeliana, może być piękną jesienną i zimową kompozycją z wysokimi trawami. Ale nie przyrasta szybko.
Zdjęcia mam z czerwca tylko, bo ta rabata to jest ta in statu nascendi.

Wcale nie widać, że ona nowo tworzona, takie bogato rozrośnięte nasadzenia ja nie miałam szczęścia do russeliany nie chciala kwitnąć, a tuberosa od razu po posadzeniu, pięknie kwitnie i pięknie przyrasta a kiedy kalendarze pokażesz? jeszcze wpadnę

Grudzień 2014



Porządkując księgozbiór znalazłam nasze dawne adwentowe dekoracje domowe:



Szukałam tej książki:

Ewuś ilość donic imponująca ala mojego brata zafascynowała ilość konewek Łaził nawet i liczył
Nie pamiętam ile naliczył bo ciągle nowe odkrywał

"Szarówka. Między zapalonymi latarniami wirują śnieżynki. Na ulicach rojno od ludzi.
Wśród pędzących dokądś przechodniów maszerują tata i Joachim. Przyjechali do miasta po kalendarz bożonarodzeniowy. Niemal w ostatniej chwili, bo następnego dnia był pierwszy dzień grudnia. W kiosku i w dużej księgarni na rynku wszystkie kalendarze już sprzedano. Joachim ścisnął ojcową dłoń i spojrzał na witrynę niewielkiego sklepiku. Przed stertą książek mienił się kolorami kalendarz bożonarodzeniowy.(...)
Weszli do środka. Sklepik wydał się Joachimowi nieco staroświecki i zaniedbany. Pod ścianami stały sięgające sufitu regały, a na półkach tłoczyły się książki. Każda inna. Na kontuarze piętrzył się pokaźny stos bożonarodzeniowych kalendarzy."
(Jostein Gaarder, Tajemnica Bożego Narodzenia, Wyd. Jacek Santorski&Co, wyd. 3, tł. Halina Thylwe)

I tak dalej. Zachęcam do przeczytania tej książeczki dzieciom i sobie. Jedna opowieść, jeden dzień oczekiwania.

Kalendarze

Owoce - stare odmiany 2011



Róże w rycinach Redouté - 2014 (przy okazji zobaczyłam błąd wydawcy w zapisie nazwiska)



Kwiaty historyczne - 2015