Lipiec na Kaszubach był jak przysłowiowy lipiec nad morzem: padało i ochłodziło się. Idealna pogoda na ogród, można było pielić, kopać i przesadzać bez zdychania w upale i co najlepsze ogród podlewał się sam. Dziękuję Matko Naturo za deszcz.

Poświęciłam tydzień urlopu na prace ogrodowe. Tak sobie myślę, że oprócz urlopu wypoczynkowego powinna być osobna kategoria: dodatkowy urlop ogrodowy dla ogrodników w wymiarze po tygodniu na wiosnę, lato i jesień. Wtedy może zdążyłabym ze wszystkimi pracami.

Skończyłam wiosenne pielenie rabaty angielskiej. Uff, było więcej chwastów niż posadzonych roślin. Rozstałam się z większością śmiałków darniowych. To są piękne trawy i dawały lekkość rabacie ale straszliwie się wysiewały i zagłuszały inne rośliny. Bez nich rabata zmienia charakter i teraz szukam pomysłu na inna zwiewną trawę, która się nie sieje. Rabata jest teraz pełna pustych miejsc, ale to się z czasem zapełni.

Posadziłam trochę nowych nabytków: szałwię Caradonna, kolejne kocimiętki, nachyłek Moonbeam.

Rabata macierzankowo-wrzosowa czyli rabata sucha właśnie zakwitła.

Nie podlewałam tej rabaty przez cały okres suszy. Trochę wyschły mi niektóre wrzosy ale powoli odbijają. Gdyby jeszcze nie konieczność pielenia to byłaby idealna naturalistyczna rabata na piaski.

Bardzo ładnie to wygląda też mieszkam tak trochę jakby na Kaszubach i lubię jak w lasach wrzosy kwitną, takie całe połacie Ty takie poletko stworzyłaś, pięknie to wygląda, tak naturalistycznie a stado krów też mi się podoba, takie trochę inne, kolorowe są

Basiu, dziękuję. Inspiracją dla tej rabaty były lasy z polankami porośniętymi wrzosami i macierzanką na poboczach. Pomyślałam, że będą pasowały do charakteru działki. I miałam nadzieję, że będą wytrzymałe na suszę. Chyba się udało

Bee napisał(a)

Basiu, dziękuję. Inspiracją dla tej rabaty były lasy z polankami porośniętymi wrzosami i macierzanką na poboczach. Pomyślałam, że będą pasowały do charakteru działki. I miałam nadzieję, że będą wytrzymałe na suszę. Chyba się udało

U nas zawsze jak jadę obwodnicą do pracy to podziwiam jej pobocza porośnięte są trawą niekoszona często, poprzeplatana różnymi polnymi kwiatami, ślicznie to wygląda a wzdłuż posadzone są takie zwykłe derenie, zimą jest dużo czerwonych pędów, w masie robią wrażenie. Potem na innym odcinku kwitną dzikie róże, one poprzeplatale są jarzębiną, jesienią ładnie wszystko się przebarwia i do tego czerwone owoce róży i jarzębiny, ktoś fajnie to wymyślił

Tak dla pamięci (własnej!):

jak się sadzi borówki to trzeba przewidzieć nie tylko miejsce na rozrastanie się krzaków ale też na rozłożenie siatki.

Bo potem jest problem zaplątany we wrzosach:





W tym roku część krzaków borówek nie ma wogóle owoców. Myślę, że kiedy kwitły było za zimno i żadne trzmiele nie latały.
Tym bardziej cenne są te, które zaowocowały. Siatka musi być bo inaczej ptaki zjadłyby wszystko.

U mnie też bez szału z owocami, ale siatką jeszcze nie okrywałam. Prędzej ślimaki mi je zjedzą, bo już w tamtym roku wchodziły na krzaki. Takie bestie. Przy tych deszczach, to pewnie znowu ich masa jest.

Osobiście do borówek nie mam ręki, moje krzaczki mizeroty pomimo doskonale (teoretycznie) przygotowanego podłoża i podlewania
Rękę do borówek ma moja Sąsiadka, która ma piękne, wielkie krzaki, z reguły owocujące super - a w tym roku też ma owoców jak na lekarstwo

Daga, ty masz chyba glinę? Jeśli tak, to możesz posadzić borówki w folii. Zajrzyj na 16 stronę, tam jest opis. Trzeba odseparować przygotowane podłoże dla borówki od rodzimej gleby bo inaczej nie da się utrzymać właściwego pH.

Gosiu współczuję ślimaków. U mnie amatorzy na borówki to kosy i reszta skrzydlatych złodziei i niestety osy.

Beata, co do zasady faktycznie mam glinę. Ale pod borówkę kopaliśmy wielkie doły, sąsiedzi się śmiali, że jak pod grobowiec rodzinny Poszło w te wielkie doły wszystko dobre co borówkę miało zadowolić. I rośnie jak rośnie.
Sąsiadka ma podobne warunki glebowe - u niej wielkie krzaki, obsypane owocami, chociaż w tym roku - mizerota... Chyba po prostu słaby rok dla borówki na północy