Na tym boku zasadziłam brzozy - moje ulubione drzewa + na kawałku drobiazgi (paprocie, turzyce, hosty)

Zaglądam często, bo niezmiernie podoba mi się to co tworzysz . Kwaterki mnie absolutnie zachwycają!
Brzozy wyglądają tez pieknie, jednak patrz w 4 wymiarach - one urosną i będą dotykać ściany domu. To może spowodować jej zazielenienie… Tu chyba lepszym rozwiązaniem byłyby drzewa kolumnowe i to takie, które mizna przycinać na bokach.

W tzw. międzyczasie zrobiliśmy cokół domu plus kamyki

Judith napisał(a)

Brzozy wyglądają tez pieknie, jednak patrz w 4 wymiarach - one urosną i będą dotykać ściany domu. To może spowodować jej zazielenienie… Tu chyba lepszym rozwiązaniem byłyby drzewa kolumnowe i to takie, które mizna przycinać na bokach.

Judith - brzozy to odmiana kolumnowa, ale i tak liczę się z tym że mogą dotykać ściany. Jak będzie zielenieć, to trudno, ale nic nie było w stanie mnie powstrzymać

Pacz pani, nie wiedziałam, ze są brzozy kolumnowe! . W tej sytuacji - chapeau bas .

Bardzo mi się podoba żywopłot z laurowiśni . Gdybym była zmuszona go posiadać tez bym je dała na jego obsadzenie . Też je mam u siebie- odmianę Novita bardzo szybko rozrastają się we wszystkie strony.

olciamanolcia napisał(a)

Bardzo mi się podoba żywopłot z laurowiśni . Gdybym była zmuszona go posiadać tez bym je dała na jego obsadzenie . Też je mam u siebie- odmianę Novita bardzo szybko rozrastają się we wszystkie strony.

Ja mam Caucasica. W moim rejonie widziałam różne: Novita, Caucasica, Genolia, Otto Luyken (karłowa), Etna, Rotundifolia. Z obserwacji wynika, że najwrażliwsze są dwie ostatnie. Reszcie odmian zioma nie szkodzi - rosną pięknie.

Pięknie się u ciebie zrobiło
Czekam na dalszy ciąg

Podobnie jak inni pochwalę oryginalny pomysł na ogród i dopasowanie go do stylu budynku. Już sam układ rabat prezentuje się świetnie. Jeszcze sporo prac przed Wami, chociaż teraz już chyba najprzyjemniejsze
Też jestem ciekawa, co dolegało cisom, bo na zdjęciach po posadzeniu widać piękne, gęste egzemplarze.
Też postawiłam na żywopłot z laurowiśni na jednej stronie działki. To, co piszesz o odmianach, zgadzałoby się też z moją obserwacją: mam odmianę Rotundifolia i nie jest całkowicie odporna na mróz. Cóż, chyba nie trafiłam z wyborem odmiany. Ale trzeba przyznać, że nie ma łatwych warunków u mnie i mimo przemarzania pięknie się rozkrzewia. Jestem ciekawa, jak u Ciebie będzie przyrastać - mam nadzieję, że pokażesz w sezonie.

zabraliśmy się też za prace brukarskie od frontu domu. Przy wykuszu i obok pod oknem kuchennym (przed laurowiśniami) posadziłam hortensje i trawy (pierwsze zdjęcie w oddali)

A oto część cisów w donicach (zwykłych produkcyjnych), kolejna część stoi w innym miejscu, a cześć jest zadołowana z przodu domu. Czekam na wiosnę i myślę co z nimi zrobić, na razie nie mam pomysłu.


No to teraz o cisach. Historia jest taka: cisy kupiliśmy chyba jakoś w drugiej połowie marca i jak Witek zabrał się za sadzenie, to wybitnie mu nie szło. Wszystko go bolało, bardzo źle się czuł, a ja go goniłam żeby się nie rozczulał tylko sadził bo się zmarnują. Zasadził połowę, a reszty zwyczajnie nie dał rady, organizm odmawiał posłuszeństwa (potem okazało się że to covid i chłop mi wylądował w szpitalu, naprawdę nie było wesoło). Ja w domu z dziećmi (też wszyscy z covidem) pomyślałam, że nie ma na co czekać i trzeba sadzić resztę cisów. Chwyciłam za łopatę i jakoś posadziłam. Ale ani w tym radości nie było, ani zapału - zwyczajnie przykry obowiązek. Niektóre zaczęły brązowieć, ratowałam czym się da i jak się da, ale jakoś tak bez serca i zaangażowania. Niektóre udało się uratować, inne faktycznie uschły. Moim zdaniem rośliny potrzebują opieki, czułości, miłości. Z uwagi na zdrowotne perturbacje nie byliśmy im w stanie tego dać. Dlaczego więc miały nam się odwdzięczyć? Oto moja teoria (i nikt mnie nie przekona, że rośliny nie czują). A pochodząc to kwestii cisów zupełnie racjonalnie, nie mam pojęcia dlaczego tak się stało.