Wiola, Martka, po mogiłkach nie ma śladu

Ku pamięci biforafterek. A właściwie biforbitłinek

Ooo! Dzieje się! Fajnie

Nie wieje u was?
U mnie łeb urywa, płoty przewraca, bramy otwiera, meblami rzuca
Ale przynajmniej nie leje

Dzieje się cały czas od chwili, gdy pomyślałam, że można by może coś zmienić w warzywniku .
Dzisiaj chwilę padało, a poza tym dość przyjemny ciepły dzień. Żadnych ekstremów .

Zdecydowanie widać zmiany
Już teraz jest dużo lepiej. Mogiłki były trochę „creepy”

Bardzo mi się podobają zmiany i dopiero teraz jak piszecie zauważyłam, że faktycznie ta dawna cześć przypomina cmentarzysko. Haha. Judith nie gniewaj się. Teraz będzie zarąbiście.

ajka napisał(a)

Bardzo mi się podobają zmiany i dopiero teraz jak piszecie zauważyłam, że faktycznie ta dawna cześć przypomina cmentarzysko. Haha. Judith nie gniewaj się. Teraz będzie zarąbiście.

O gniewaniu nie ma mowy . Już gdy prezentowałam plan na ten teren, to mówiłam, ze skojarzenia cmentarne są uzasadnione .

Agatorek napisał(a)

Zdecydowanie widać zmiany
Już teraz jest dużo lepiej. Mogiłki były trochę „creepy”

Haha, mój dzieć używa tego słowa .
Małżonek pięknie pracuje, pochwały zbiera, cenne wskazówki małżonki przyjmuje i stosuje .

Taki małżonek to skarb Zmiany mi się bardzo podobają, widać, że masz już jakaś wizję. Creepy pasowało
A jeśli chodzi o te napinkę, to tak, chyba jestem przewrażliwiona, bo ja właśnie spinam się i napinam przy tworzeniu ogrodu. Radości mało, tylko knucie w bólach czasami. Ale masz rację, może to wynikać z tego, że mam poczucie straconego czasu i teraz nadrabiam jak głupia z jakąś presją na plecach. Gdzie mi do Was! Miłej niedzieli!

Judith napisał(a)

Ku pamięci biforafterek. A właściwie biforbitłinek

Rzeczywiście śladu już nie ma Od razu inaczej.