Wróciłam z Warmii, tam też deszczowo, hortensją zajmiemy się pod koniec lata jak zawiozę tam miskanta znajdziemy jej zaciszne miejsce. Ta ogrodówka nic nie przyrasta a co dopiero kwiatostany, takowych brak... Za to dobra wiadomość, że tamtejszej sąsiadce przezimowały gaury, posadziłam szwagierce jeden krzak i będziemy obserwować

Miskantowo napisał(a)

Wioletko tych ujęć nie pamiętam, cudnie

LIDKA napisał(a)

Wiola zrobiłaś piękny ogród. Dzieło sztuki. Skarpy murki ścieżki i przepiękne rośliny.

Miałaś wcześniejsze doświadczenie tzn jeszcze przed irlandią? Ile lat ogrodujesz?

Dziękuję bardzo.

W Irlandii miałam klasyczny, wyspiarski ogródek.
Pasek terenu o szerokości domu.
W dodatku praktycznie bez ziemi. „Grunt” tam to byly pobudowlane resztki gruzu.
Tak więc ogród tam to w zasadzie był matecznik dla roslin, ktore chcialam porozsadzac i przewieźć do Polski.
Rosły w skrzyniach zbitych przez Małżona.
Do teraz część tak rośnie bo dopiero po jakimś czasie od założenia tego matecznika/rozsadnika, dotarło do mnie, ze nie ma mowy o ich przewiezieniu do Polski.

Tak więc w zasadzie to ten ogród jest moim pierwszym. Ma 4 lata i jest jednym, wielkim eksperymentem.
Miałam zerowe doświadczenie ale zazwyczaj gdy cos robię to czytam choc niezbędne minimum.
Zanim wsadzałam do ziemi jakaś roślinę, czytałam o jej wymaganiach.
To znacząco zwiększa przeżywalność.

Poza tym, lubię te zabałaganione ogrody a w nich bronią się same rośliny.
Byloby mi trudno porywać się na zrobienie projektu ogrodu.
Uważam, ze to duża sztuka.

Wafel napisał(a)

Wróciłam z Warmii, tam też deszczowo, hortensją zajmiemy się pod koniec lata jak zawiozę tam miskanta znajdziemy jej zaciszne miejsce. Ta ogrodówka nic nie przyrasta a co dopiero kwiatostany, takowych brak... Za to dobra wiadomość, że tamtejszej sąsiadce przezimowały gaury, posadziłam szwagierce jeden krzak i będziemy obserwować

U mnie przezimowala różowa gaura.
Biala z zeszlego roku nie.
To dziwne bo u mnie zimuje nawet muhlenbekia.
Te male, zielone listeczki, nie trawa. To znaczy trawa, muhlenbergia, tez zimuje. Za to jakos nie kwitnie zbytnio.
Potetrisowac trzeba bedzie…

Wafel napisał(a)

Jeszcze narzekasz na brak koloru??? Cudownie teraz jest! A co to za piękna, mała różyczka?

To mój tegoroczny zakup.
Orienta Shila.
Okrywowa, perska. Urocza jest.

Wczorajszy dzien przełaziłam z kata w kąt.
Moja przyjaciółka była operowana.
Miała trafić na stół z samego rana i czekałam na wiadomości ze szpitala.
Dopiero o 14 napisała moja chrześniaczka, ze Maminka już na oiomie, po zabiegu.
Dziś się dowiemy co tam naprawili.
Opcji było kilka.
Najbardziej optymistyczna była taka, ze połatali jej zastawkę i zrobili to z bocznego podejścia, wiec za parę dni będzie juz calkiem na chodzie.
To niestety najmniej prawdopodobna wersja.
Tym bardziej, ze ten zabieg trwał chyba bardzo dlugo. A samo polatanie zastawki to raczej prosta procedura.
Wiadomo jak jest, jezeli cos trwa zdecydowanie za długo, pojawia sie hasło „komplikacje”.
Nic to.

W koncu wylazlam wczoraj do ogrodu. Wypieliłam metr rabaty. Skosilam trawnik, przycięlam winorośl i…pochlonąl mnie internet.
Do koszyka trafily japonskie roze, ktore „chodzą” za mną od jakiegoś czasu.

W pewnym momencie bylo ich w tym koszyku 15…
Rozsądek zwyciężył i obcięlam chciejstwo do 4.
Teraz się nad nimi zastanawiam.
Wiadomo jak to jest. Na zdjeciach to te roze wyglądają zjawiskowo a później moze nas czekać rozczarowanie.

W kazdym razie u nas sa niespotykane.
Rózanym maniaczkom podsylam nazwy.

Latte art,
Cha cha
Miyabi
Miyabi Cha

Kordina napisał(a)

Wioletko tych ujęć nie pamiętam, cudnie

Wiesz, dopoki nie zobaczy się ogrodu na żywo, trudno sobie go wyobrazić.
Pokazujemy tutaj zazwyczaj urocze ujęcia, takie najladniejsze, wykadrowane.

Uznałam, ze na sesję zdjęciową zaslugują teź rojniki.
Posadzilam je przy kamiennych schodach i dają tam radę.

I jeszcze z siewkami werbeny patagonskiej….

Chwilowo wyleczylam sie z róż mam taka ilosc ktora jest wystarczajaca. W ogole mam jakas ogrodowa niechec, nawet do zakupow. Wiec portfel rowniez troche odpocznie