Haniu, u mnie wczoraj wiał halny ale od morza i sztorm oczywiście. Kropił drobny deszcz i chmury w południe zaczęły się przecierać ale zaczęło wiać ale tak ciepły wiatr że najpierw myślałem że chłopaki włączyli jakąś dmuchawę ale gdy wyszedłem na podwórko to zauważyłem że to taki gorący wiatr aż dziwne, wczoraj wracałem po ciemku w rozpiętej kurtce i bez czapki. Rano nie pada na razie i bardzo ciepło, wieje nadal ale taki wiatr to aż miło, do stacji jechałem bez pedałowania. Na jednym zdjęciu pokazałem szkołę ubraną świątecznie. Pozdrawiam.

Robert piękne zdjecia wodospadów z poprzedniego postu a te z ostatniego budza refleksje. Groby na obczyźnie , dla mnie to smutne ale takie jest zycie . Bardzo za to spodobały mi się prześcieradłowe duchy i postacie przed domami.Pozdrówka serdeczne.

Robert, wodospady bardzo mi się podobają, to są takie wyjątkowe miejsca.
Takie parki-cmentarze są też na zachodzie Niemiec, i ludzie traktują cmentarze, jak parki, biegają, spacerują. Na wschodzie chowają tak, jak u nas, w trumnach. W Kiel byłam na cmentarzu, na którym leżą Przymusowi Robotnicy Wojenni. Są groby kobiet, mężczyzn i małych dzieci. Serce ściska, dzieci w wieku paru miesięcy, dwóch lat... Mój mąż był przekonany, że to Rosjanie a ja, że to są Polskie nazwiska: Karski, Nowak, Wójcicki...Te groby są częścia cmentarza, na którym chowają do dziś, ale ta częśc, jest bardzo zaniedbana, wszystkie groby zarośnięte, żeby przeczytac nazwisko, najpierw trzeba zerwac zielsko. Wytłumaczyłam mojemu mężowi, skąd się Ci ludzie tam wzięli. Tak smutno piszę, ale dziś jest taki dzień refleksji, zadumy.
Robert, czytam, oglądam, podziwiam i trzymam za Ciebie, żeby Ci się udało.
Pozdrawiam. Halina

Minął ten dzień smutny, refleksyjny. I pięknie się do niego wpasowałeś ze swoimi zdjęciami.
Zaduszki dzisiaj, i też trzeba o swoich pamiętać w tym dniu.
Tylko przykro, że niektórzy o swych zmarłych krewnych przypominają dopiero a tym jednym dniu, a i to niekoniecznie. Widać to po niektórych grobach.
Pogodnego dnia Tobie życzę, i jak najdłużej ciepła.
Jeżeli przez jakiś czas się nie odezwę wybacz. Komputer mam w naprawie.

Witajcie. Dziś wytrzymało bez deszczu, nadal ciepło, jutro zabiorę aparat, jest tak ładnie to pewnie ostatni tydzień. Jest coraz mniej czerwonego a zaczyna przeważać złoty, te zwykłe klony co u nas rosną, teraz się złocą. Muszę poczytać o kanadyjskich klonach, może jakieś nazwy będą. Mało jest tu pensylwańskich, skrętokorych i okrągłolistnych. Interesują mnie trzy które mi się podobają. Jednego sobie wykopałem, ładnie przebarwiony, może jeszcze coś mi się trafi. Nasiona też zbieram, nie tylko klonów. Dziś przejeżdżałem rano obok opuszczonego domu i nazbierałem sobie pigwy, była bardzo ładna, szkoda żeby się zmarnowała.

Dziś nie zdążyłem nic napisać, gdyż wróciłem się po kartę i uciekł mi pociąg i jestem u chłopaków na necie. Wczoraj byłem nad Niagarą, zrobiłem 240 zdjęć, było super, ale o tym jutro. Dziś fotki z Hamilton.

Teraz same fotki, Kurcze w ogóle nie mam czasu, wczoraj wróciłem o 9. Już muszę lecieć na pociąg.

U mnie już całkiem gole drzewa a tam jeszcze tyle na nich liści a przecież wiosne też miałes wcześniej od nas. Korzystaj z pogody dokad jeszcze jest . U nas zimno i ponuro sie zrobiło i humory sie popsuły. Zdjecia jak zwykle śliczne. Pozdrówka .

I klony, i kloniki malownicze! Pogody życzę i zdrowia!

Jestem w pociągu, więc biorę się za pisanie. Dziś, pokażę fotki z Niagary. Wczoraj nie wysłałem, zapomniałem załadować zdjęć. Byłem tam cały dzień, pojechałem pociągiem o 9 i wysiadłem na stacji o 21. wcześniej nie miałem siły się wybrać, musiałem pospać dłużej, a zależało mi żeby być długo i zobaczyć wodospad nocą. Był bardzo zimny dzień ale przepiękny. Przyznam się, że już miałem dosyć. Puki było słońce, to nie było źle ale później to ledwo wytrzymałem. Gdy wysiadłem z pociągu to ławki były zaszronione, dobrze że do domu mam 2 min. Do miasta wjechałem z boku, obrałem kierunek na rzekę Niagara. Ominąłem dzielnicę rozrywki i wyjechałem za kasynem przy ogromnym piętrowym parkingu. Przywitały mnie hiciory z głośników, które wiszą wysoko a muza niosła się daleko. Pokręciłem się tam trochę i zrobiłem dla was trawki, które w słońcu wyglądały bosko. Pojechałem nad rzekę i wodospad zrobiłem z daleka, gdyż obrałem odwrotny kierunek w dół rzeki do miejsca gdzie przed milionami lat był wodospad, wyrżnął przez te lata 3,5 kilometrowy kanion. Woda się tam kotłuje, tylko było słychać grzmot. Ciężko tam zrobić zdjęcie wody, gdyż przeszkadzały drzewa, jest tam stromo i wąsko. Chociaż jechałem w dół rzeki droga pięła się do góry. W miejscu gdzie był kiedyś wodospad jest zatoka a nad nią gondola zawieszona na linach. Oczywiście przejechałem się za 15 $. Widok fantastyczny, te jesienne drzewa dodawały uroku całej scenerii, przepięknie tam było. Dobrze że w końcu pojechałem, zrobiłem to na siłę, jestem strasznie zmęczony i w ogóle nie chciało mi się jechać. Wiedziałem że to ostatnia niedziela z pięknymi liśćmi. W następną chyba już nigdzie nie pojadę, tylko będę spał do oporu.