Kindzia napisał(a)

Mnie mój Purple też zachwyca i kwitnie bardzo długo, mimo, że na słońcu.

Miłego wnusiowania

Uwielbiam jego śliwkowy kolor, ale czy nie bedzie Ci chorował na słóncu? U mnie chorowały (mam 2)

Urszulla napisał(a)

Dzięki za poradę, hosty olbrzymie są fajne. Przy rodkach stanowią ciekawe wypełnienie...zbierajMiłego świętowania

Podobaja mi sie te wielkie, moze gdzies upchnę.

Margarete napisał(a)

Wiesz u mnie podobnie, słońce wschodzi za lasem i dopóki nie wzejdzie wysoko to prześwituje takim specyficznym światłem przez gałęzie i przez las, wtedy, rano w ogrodzie jest najfajniej, lubie ta porę dnia w ogrodzie...ale rzadko zdarza mi sie to oglądac bo nie wstaję tak wczesnie w normalne powszednie dni, ale jutro mam wolne i tak wstanę....i będę sie cieszyc ta chwilą
Fotki od ciebie boskie, kolory i obfitość kwitnienia cudna
Miłego weekendu

To obydwie mamy podobny układ, u mnie las też jest od wschodu a ściślej mówiąc od północnego- wschodu.Znam te wczesne widoki wyłaniajacego sie słońca.Niestety cień też sie długo utrzymuje.Małgos czekam na sygnal kiedy jedziemy do Moniki. Miłego dnia.

yolka napisał(a)

Bodziszka himalajskiego po kwitnieniu będziesz mieć, adres mam Ma ładny kulisty pokrój i jesienia ładnie wybarwia liście

Jola nie chcę Ci robic kłopotu ale masz rzeczywiscie mój adres i pewnie i tak przyslesz więc dziekuję.Buziaki.

Witaj Bogdziu, oczko piękne choć zarośnięte. Widzę, że rh percy w. bije rekordy popularnosci wszyscy go w tym roku kkupują. U mnie jeden zaczyna kwitnac, a drugi na razie uparcie czeka choc też ma pełne paki kwiatowe - sprawdzałam
Odpoczynku weekendowego życzę

Podwójny mi się przydażył , wybacz

Borzenko ----cudownie zaczarowany rodendronowo ogród można oglądać godzinami ----a nie powiem I czytać tyż ha ha Pozdrawiam cieplutko

Bożenko - dzis cały ranek zatracałam się w Twoim ogrodzie, spacerowałam po rannnej rosie ładując akumulatory. Nie spotkałaś mnie na swoim rannym "obchodzie" ? Cudnie masz i słowo "zatracać" jest ze wszech miar właściwe.

Mam teraz chwilkę czasu na skrobnięcie i odwiedziny w ulubionych ogrodach-poranek to jedyny czas, kiedy młodzi lubią spać, a "starsi" doceniają jego urok i spokój.

U nas wnusiowy to nie jest dzień, a dni kilka. Nie powiem, że mnie to nie cieszy, no ale i zmęczyć potrafi. Dobrze, że Grześ przejmuje obowiązki gotowania, bo ja bym tego maratonu nie udźwignęła.
Dziś troszkę pracy im zadam, bo "Ciechocinek" był wczoraj i muszą na strawę zapracować. Synowa zostanie oszczędzona z racji "cudownego" stanu.
Wieczorkiem kolejne dzieci wpadają.

Tobie życzę sił na wnuczkowanie i macham serdecznie.

Szkoda, że kończy się pomału czas rh i znów trzeba będzie czekać caaaały rok na ich spektakl