Tess napisał(a)

O to zestawienie strasznie mi się podoba

cudne.faktycznie cudne

Nad kazdym zdjęciem ślęczę i sie zachwycam z brzozami cudny zagajnik a te małe "kosmosy" niebieskie piekne

Kiedy cos zasadzisz przed Serbami to zapewne zrobisz im swoj klimat

Nadrobiłam zaległosci , przegorzan śliczny a co się stało z bockami?Polecialy??

Ooo ale przegorzan urokliwy! Może w swojej kulkowej rabacie go wplotę? Coś szczególnego trzeba wiedzieć na jego temat? Wysiałaś go z nasion?

Oj, zaniedbałam ten wątek okrutnie.

Bardzo dziękuję wszystkim Miłym Gościom za odwiedziny.

Nie bardzo miałam co fotografować, stąd zdjęć brak.
Mało kwiatów kwitło, a ziela tyle było, że się do zdjęciowania nie nadawały.

Teraz wybieram się nad Rozlewisko w najbliższy weekend, może coś się dobrego zadziało. Choć piwonie pewnie już przekwitły (poprzednio były w pąkach). Może liliowce już kwitną?

Przegorzan jest rewelacyjny, zawsze chciałam go mieć. Wysiałam z nasion.
Ale jest "samosiejny" straszliwie, siewki mam wszędzie. Niedługo rabata bylinowa zamieni się w przegorzanową.
To bardzo niewymagająca roślina.

Boćki są, jak co roku. Pewnie teraz są już maluchy.
W budce na sośnie mam też rodzinę sikor bogatek.

Na świerku kłujaku miał też gniazdko mały biały ptaszek, ale strętny kot dobrał się do młodych piskląt Strasznie to było smutne

Zresztą im więcej obserwuję naturę, dostrzegam, jak bardzo jest okrutna. Oczywiście wiem, że tak to po prostu jest, ale pomimo moich przezytych lat jakoś trudno to akceptuję. Mocno przezywam.

Wiosną w moim miejskim ogródku szpaki zasiedliły budkę. Już miały nawet złożone jaja, kiedy coś je po prostu z budki wygoniło i wyrzuciło jaja.

W budce na penduli całkiem niedawno sikory modre chciały gniazdować.
Póżno jakoś, bo w innej budce (tej na kracie, po której pnie się bluszcz) pierwszy lęg - na szczęście udany - już wyleciał w świat.
I przegoniły je stamtąd sikory bogatki! Widziałam to na własne oczy. Czytałam wprawdzie, że bogatki przeganiają sikory modre, ale myślałam, że tak dzieje się wówczas, gdy same chciały zająć tę budkę.
A tu nie - bogatki (nie wiem, czy te same, nie oznakowąłam ich) gniazdują w innej budce.
I widziałam, jak kot sąsiadki porwał młodą pleszkę, która dopiero co po raz pierwszy opuściła gniazdo...


I sójkę-bandytkę, co porwała młodą sikorkę i zjadła ją na oczach moich i dziecka sąsiadki
Okrutna ta natura

Okrutna natura... w kwietniu i maju u teścia w gołębniku zaroiło się od jajek i młodych. I pewnego dnia, późnym popołudniem znaleźliśmy wyciągnięte z półek młode z dziurami zamiast serc i jaja poniszczone. Dwa tygodnie to trwało dopóki nie zlokalizowaliśmy intruza. A początkowo już na serio zaczęliśmy podejrzewać naszą rudą i jej instynkt myśliwski.
Sprawcą okazała się wrona siwa. Przypomniałam sobie z naszego elementarza taki cytat "wrona siwa to największy szkodnik naszych pól i lasów".
Dodam tylko, że z nieukrywanym, tak po prawdzie, podziwem obserwowaliśmy jakim sprytem i inteligencją wykazywała się wrona-morderczyni.

Dla wyjaśnienia dodam, że w przeciwieństwie do kilkunastu młodziutkich gołębi wrona miała darowane życie po tym jak teść ją wreszcie zdybał w wolierze i miotłą przetrzepał pióra. Od tego czasu wrona była ze dwa razy ale na widok miotły oddaliła się bezpowrotnie.

Natura jest bezwzględna i instynktowna. A wron bardzo, bardzo nie lubię.

U mnie grasują sroki. Płakać mi się chciało jak wybrały młode z rudzikowego gniazda, a rodzic szalał i próbował przeganiać.

Przegorzany cudowne.

Witam.
Naoglądałam się Twoich przepięknych zdjęć. Niebieskie jeżowate kulki zachwycają. Bug i jego okolice to miód na moje serce. Zawsze chciałam zamieszkać w Drohiczynie.
Pozdrawiam