Ja w gaszczu, a Ty nad Rozlewiskiem Piekna przygode mieliscie. Niesamowity widok Pozdrawiam

Tess
wiedziałam kochana kiedy zajrzeć do ciebie .
Jestem bardzo wzruszona tym widokiem i dedykacją .Dziękuję kłaniam się i przesyłam buziaka wielkiego .
Piękna przygoda ,serce bije mocno ...
Pozdrów też Fotografa

Tesia... poleciałam z bocianami... albo jakimś innym kluczem równie cudnym....

Ale cudne spotkanie. Trudno je podejśc i sfotografowac nie stawiajac kilka dni wcześniej namiotu więc te zdjęcia sa świetne jak na takie podejście, najlepsze jakie widziałam.

Byłam.

Aniu Monte, Haniu, Aniu-Różana Królowo, Boćku, Ev-BB - tak, to niesamowite zobaczyć takie stado żurawi na żywo. Powiem szczerze, że pojęcia nie miałam, że żurawie żyją w stadzie . Aż dotąd myślałam, że tak jak bociany, w parach gniazdują, grupują się dopiero na czasu odlotów.(Chyba na tej lekcji przyrody na wagarach byłam).

Martek, teraz rozumiem, skąd Twoje pytania o żurawie Fotograf dziękuje

Bożenko, nie wiedziałam, że tyle zachodu potrzeba, żeby sfotografować żurawie. Nas niewiele to kosztowało - same weszły w obiektyw Taka pochwała z Twoich ust to zaszczyt dla mojego M.

Pszczółka była i nic nowego nie zobaczyła...
Już się poprawiam.

Zaniedbałam trochę relację z serialu Boćkowe żywoty

Boćkowe zaloty:



W ubiegłym roku Bożenka pisała, że boćki czasem toczą walki o samicę lub lepsze gniazdo. Miałam okazję zobaczyć to na własne oczy. Jakieś trzy boćki co pewien czas próbowały odbić gniazdo.
Ten niewyraźny kształt to pikujący nad gniazdem obcy bocian.


Znowu zbliżają się do gniazda:

Nie dochodziło do jakiś ręko... dzioboczynów. Być może dlatego, że samiec, kiedy tylko te obce bociany zbliżały się do gniazda, natychmiast wracał do gniazda, i jakby ochraniał Panią Bocianową. Dlatego myślę, że to były próby przejęcia samicy, a nie gniazda tylko.
Zdarzyło się to kilkanaście razy podczas naszego pobytu.

Codzienna toaleta: