Weroniko, serduszka ma się dobrze w tym roku, jak na razie. Tutaj nie było przymrozków w nocy. Jeszcze mogą być (oby nie, ale musiałyby być porządne, żeby jej zaszkodzić. W zeszłym roku właśnie późne i duże przymrozki jej zaszkodziły. Ale w zeszlym roku w ogóle z pogodą było całkiem inaczej niż w tym. Generalnie to jest odporna roślina, w Polsce miałam serduszki przez wiele lat na działce i doskonale sobie radziły.

Budleja tradycyjnie troche przemarzła od góry. W tym roku nie ścinam jej do samej ziemi, tylko do granicy prezmarźnięcia, bo i tak wszytsko jest opóźnione. Szybciej odrośnie. W Polsce zazwyczaj przemarzają, tutaj niekoniecznie. na moim warszawskim osiedlu roślnie budleja, myślę że dosadzona przez kogoś z mieszkańców, bo nie wierzę, że ktogolwiek ją zaprojektował akurat w tym miejscu (ma całkiem nieodpowiednie stanowisko) i tez sobie jakoś radzi. Niezbyt dobrze rośnie ale odrasta co roku. To raczej nie zimy jej straszne tylko cień w tym przypadku. Ja bardzo lubię budleje. I te motyle.

Moniko - dziękuję w imieniu stokrotek

Weroniko, Ewo - oooo, jaka dyskusja się wywiązała. U mnie? Coś podobnego.

Przyglądałam się temu zdjęciu. Nie da się niestety stanąć bardziej w lewo, bo domniemany płotek to rzeczywiście płotek i trzebaby znać właścicieli tego ogrodu. A nie znam. Może to i racja, że byłoby ładniej, ale jakoś tak mniej autentycznie. A ja idąc na spacer robię zdjęcia szybko, bez długiego kadrowania i ustawiania. Zwłaszcza, że Najmłodsza na rowerku. Ten niebieski znikający punkt w lesie to właśnie ona. Może "artystycznie" byłoby czyściej, taki fajny układ plam wtedy by wyszedł, tylko czy bym pamiętała za rok gdzie to było robione?
W każdym razie - bardzo Wam dziękuję za poświęcona uwagę. Naprawdę jestem zaskoczona.

A mi się te łapki w stokrotkach jakoś tak spodobały. Od razu widać, że należą do dziecka, takie mięciutkie i pulchne

Bo to Najmłodszej a ona cała jest mieciutka i urocza. Tylko cios ma twardy.

Herbatą się zadławiłam. To też był cios.

Wcale tego nie chciałam. Piszę tylko prawdę.

W sumie mój najmłodzszy też tak ma

Bo oni muszą przetrwać. Jakoś.

ewalm napisał(a)

Byłysmy czoraj z małą M na spacerze w naszym bukowym lesie. Buki budzą się dopiero powolutku ale zanim do nich dotarłyśmy to widziałyśmy piekną i kolorową wiosnę forsycjowo-porzeczkową, kwitnące już magnolie, mahonie, stokrotki na łące i nasz pobliski strumyczek, który wreszcie ożył po zimie..

Serduszka - u mnie w ogródku:



A to już wiosna u sąsiadów:

ale fajna relacja ze spaceru do bukowego lasu moje wszystkie serduszki przeżyły, a piękna bardzo się rozrosła śliczna stellata pozdrawiam Ewo

Aniu - śliczna, niestety nie moja.


Dzisiaj ma zagadkę. Co to jest:

?