Ewuś, dobrze będzie. Zmęczenie jest normą. Też tak mam. A jak jeszcze brak wsparcia w pasji - ciężko. Ale mija, z czasem.

Ostatnio jak chodziłam po ogrodniczym to trochę rozmów ogrodowych usłyszałam. I zapytań klientów z serii chcę coś zielonego ale by nie trzeba było nic przy tym robić. No ręce opadają. Normalnie ciśnienie się na usta - kup sobie pan sztuczną trawę. Dramat. Chyba bym po którymś razie zwariowała. Albo pytanie - czy to trzeba podlewać...

Możesz i teraz

Błysk to pewnie nie, ale wypielone i wykancikowane było przed urlopem, więc jest ok. Aż tak wychuchanego ogrodu akurat nie chcę

Mam nadzieję, że minie, bo męczy mnie ten stan.

Gosiu, dopadła mnie chandra ogrodowa. Nie mam ochoty na pokazywanie zdjęć. U mnie jest nijako, ogród mały i w ogóle do niczego. M nie współpracuje. Nawet omówienia planów się nie można doprosić, a co dopiero jakichś zmian. I to nie byłyby nawet jakieś rewolucje. Poza tym sama też nie jestem pewna, co i jak zmienić. Niby mam plan rezygnacji z trawnika, ale jednak czasem potrzebne jest miejsce na pogranie w badmintona lub boule. Ech...

Ewcia i u mnie brak zapału kompletnie. Po czerwcowej euforii wszystko sklęsło. Zmęczenie organizmu totalne, nawet nie ogrodem, ale głównie pracą, powoduje, że nic mi się nie chce. Mam mini zrywy, ale zaraz mi przechodzą. Pocieszam się, że może urlop mi pomoże - dziś zaczęłam właśnie. Ale obawiam się też trochę, że osłabia mnie ciągle ilość prac do wykonania. Jeśli to akurat, to może zrobienie porządku z ogrodzeniem też coś da...