la_estrellita napisał(a)

Z nieba mi Haniu spadasz!! Jak to się nazywa?

lilak węgierski; nie daje odrostów, jesienią liście przybierają odcień miodu (inie jest to miód rzepakowy )

Basinkowo napisał(a)

Haniu dziękuję za odpowiedź. Czy mogłabyś powiedzieć czym konkretnie dezynfekujesz sekatory i inne tnące narzędzia? Nie wiem jakiego płynu użyć i jak się do tego zabrać?

Toszka polecała produkty stąd
Można użyć spirytusu. Niektórzy stosują moczenie w nadmanganianie potasu, ale to trzeba robić 20 min i wg Toszki zachodzi reakcja chemiczna niszcząca metal. Jeśli nie mam pod ręką niczego innego, to stosuję denaturat.

Widziałam tego lilaka dzisiaj w ogrodzie botanicznym ale niestety nie miał tabliczki. Jezuuu jak on pachnie... no kcem to, kcem to

Edit: w aptece można kupić chusteczki do dezynfekcji powierzchni. Te tańsze to koszt do 20 kilku zł za 200 sztuk. Jedną można użyć kilka razy pod warunkiem, że jest jeszcze wilgotna. Przy cięciu tulipanów powinna starczyć ja małe pole .

Te chusteczki to też dobry pomysł.
Tak wilgotnej wiosny nie było od kilku lat. Ominęły nas na szczęście kataklizmy związane z nadmiarem wody. Ale coś czuję, ze nie będzie to dobry rok dla pomidorów. Bób, groszek cieszą się z opadów.





Truskawek będzie niewiele. Poletko zakładane było dopiero pod koniec sierpnia. Od początku z powodu suszy miało pod górkę.



Koniec warzywnika graniczy z brzozowym zagajnikiem. Rabarbar dobrze się wpasował.



Sypnęłam w zeszłym roku między krzewy nasionka naparstnic. Skutecznie.



Klon pensylwański i pierwszy kolorek łubinu.

W brzeziniaku nad rządzi rogownica kutnerowata i natura. Nie ingeruję.





W zasadzie niewiele jest już miejsc, gdzie o tej porze mogłabym włazić bez uszczerbku dla tego, co tam rośnie.

Przypomniałam sobie dzisiaj czas, kiedy zakładałam długa na 40 metrów rabatę tzw. długą prostą. Posadzone na niej drzewka i krzewy miały od kilkunastu do kilkudziesięciu cm wysokości. Puste miejsca zapełniałam jednoroczną ślazówką, lawendą, kocimiętką, niskimi astrami. Po paru latach tak diametralnie zmieniły się warunki świetlne, że dają tam radę tylko wczesnowiosenne kwiatki.
Tu jeszcze jest słonecznie

Iryskowo- lubię je. Zwłaszcza te syberyjskie. Po zakończeniu kwitnienia udanie imitują kępową trawę.Bródkowych było kiedyś więcej. Odechciało mi się je odmładzać, bo i tak brakowało miejsca na nowe sadzonki. Bardzo krótko kwitną.



A te maskują kompostownik.





Te też. Sporo mają pąków.



I tuż obok- pospolitość zmieszana ze sztywną elegancją.

Była sobie rabata podokienna. Cienista. Wsadziłam trzy malutkie rodki. Pusto jakoś. Dosadziłam runiankę. Dalej widać połacie ziemi. To dorzucę bodziszka, a w te pustkę przed rodkiem może hosta się nada. Malutka przecież jest.
Minęły 4 lata.



Takie coś z 20 cm patyczka.



Wieści z frontu.

Mogłyby się pospieszyć!



Jestem przygotowana na kojenie zszarpanych nerwów (melisa w ziołowniku)





Rozchodnik ościsty podskoczył w górę.

Mam tylko jedną kępkę szczypiorku za to w rabacie kwiatowej