Haniu, ja również przeczytałam wszystko. Jeżeli chcesz mam ba zbyciu samowar podobny do tego na zdjęciach. Daj znać. Inaczej czeka go śmierć przez złomowanie.

Buziaki i Szczęśliwego Nowego Roku.

Zanurzyłam się w lekturze "Dziennika Budowy", niekiedy zrywając boki ze śmiechu...masz taką lekkość pióra, że powinnaś pisać książki, a gwarantuję, że sprzedaż miałaby zapewnioną ciągłość...

Jakoś tak cicho na O....chyba wszyscy czytają Dziennik Budowy

antracyt napisał(a)

Haniu, przejrzałam Twój dziennik systemem obrazkowym, skupiając się głównie na ogrodzie (może kiedyś, jak zaczniemy kolejny dom stawiać powrócę do reszty ). Nie mogłam jednak nie zatrzymać oczu na kominku. Przecudnej wprost urody

Podpisuję się pod wpisem Zuzy. Dokładnie tak samo zrobiłam a kominkiem jestem oczarowana Wszystkiego dobrego

Dziękuję za miłe opinie. Cieszę się, że udało się Was rozweselić.
Aniu, za drugi samowar dziękuję. Jeden mi wystarczy. W dekoracjach należy zachować umiar. Wystaw swój na jakiejś aukcji. Z pewnością znajdzie się ktoś, komu Twój się przyda.
Budowa domu i zakładanie ogrodu przebiegało równolegle. Patrząc na to z perspektywy lat, to była słuszna decyzja. Dzięki temu uniknęłam dosyć szybko pobudowlanych widoków.
Najbardziej jednak zdumiewa mnie to, że te wszystkie rabaty w miarę się spięły. Dobrze, że nie skupiałam się na pojedynczych wyborach roślin, a rozrysowałam sobie plan ogrodu z uwzględnieniem funkcji. To było możliwe dzięki spotkaniu po drodze mądrych doradców. Oni zawsze powtarzali, że wybór konkretnych roślin jest na samym końcu ogrodowych działań.

Haniu
Wszystkiego dobrego na Nowy Rok

Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku Haniu, pozdrawiam

Dziękuję Haniu za wspaniałą lekturę uśmiałam się, a tego było trzeba, chociaż czas budowy to ciężki czas bo równolegle na wielu frontach za dużo jest decyzji do podjęcia, ale teraz wspomina się to fajnie wszystkiego najlepszego w tym nadchodzącym Nowym roku pozdrawiam

Dziękuję za noworoczne życzenia.
Okres świąteczny już za nami.



Dziwne to były święta. Ale nie ma co się dziwić, skoro cały rok doświadczył nas wszystkich niewyobrażalnym.



Wczoraj ten dziwny rok się skończył. Nie wiem jak Wam, ale uświadomił mi nie tylko kruchość tego, co nas otacza, ale również to, że warto mieć wokół siebie serdecznych ludzi i swoje pasje. Jakiekolwiek.



Kolejne miesiące w dalszym ciągu będą trudne. Potrzeba czasu, aby uleczyć smutki, pogodzić się z utratą tego, do czego się przyzwyczailiśmy. Normalność pewnie będzie powracać powoli i może nigdy nie wróci do swego poprzedniego stanu.



Życzę Wam i sobie, aby ten Nowy Rok przyniósł nam nadzieję, że nasze plany, marzenia, relacje będzie można rozwijać. Krok po kroczku.

Do siego roku!

Podsumowania ubiegłego roku nie robię, bo był tak anormalny, że nie ma sensu na jego podstawie wyciągać jakichkolwiek wniosków.
Z kronikarskiego obowiązku odnotuję jedynie, że usunęłam z ogrodu dwa tamaryszki i jedną daglezję. Ogród potrzebował "wpuszczenia powietrza". Na rabatach pojawiło się za dużo cienia.
Wielkich planów ogrodowych nie mam. Usunęłam stare pergole (jedną przy wejściu do warzywnika i drugą przy skarpie). Wkrótce pojawi się nowa w warzywniku. Już jednak nie drewniana. Ograniczam ilość ogrodowych elementów, które wymagają konserwacji.
Nie wiem, czy potrzebuję drugiej. Może wystarczy sam trejaż dla róży Souvenir du dr Jamain.



W nadchodzącym roku w dalszym ciągu będę obserwowała nasadzenia na rabatach. Ogród jest na tym etapie, że raczej już z niego wyprowadzam rośliny niż zapraszam nowe. Upraszczam, co mogę.


Już bez tamaryszków.





Rododendrony są świetnym sygnalizatorem spadku temperatury.



Ciemierników mam sporo. Tych najbardziej pospolitych. Może kiedyś uda się je lepiej wyeksponować.