Zachwycała architektura budynku opery. Wydaje się taka "betonowa", zimna, nieprzyjazna, ale to mylne wrażenie. Pusto było tutaj tylko bardzo wczesnym rankiem. Później dach opery, strome podjazdy i schodki opanowują miłośnicy biegania i spacerowania.





Obok budynku opery powstaje nowoczesna siedziba muzeum Muncha.



Główne drogi w mieście nie kojarzą się jedynie z kamiennymi torowiskami i asfaltem. Bardzo dba się o zachowanie architektonicznego ładu. Nie mają żadnych pokus, aby wznosić jakieś drapacze chmur.

antracyt napisał(a)

Haniu, ale mi niespodziankę zrobiłaś tymi zdjęciami. Wspominałam ostatnio mój pobyt w Oslo i okolicach. Wszystko co piszesz o Norwegii pokrywa się z moim jej odbiorem. Z wielką chęcią pooglądam Oslo Twoimi oczami

To wpadnijmy do najstarszego ogrodu botanicznego w Norwegii.
Został założony w 1814 roku i jest zarządzany przez Uniwersytet w Oslo. Zajmuje 150 ha powierzchni i wszyscy odwiedzający mają do niego bezpłatny wstęp. Bez problemów można tam biegać, jeździć na rowerach, hulajnogach i przyprowadzać ze sobą czworonogi.
Zero śmieci i psich kup. Są wyznaczone miejsca na pikniki.
Teren jest urozmaicony. Tereny płaskie sąsiadują z pagórkami. Wzrok ma się gdzie rozpędzić.


Zachwycające rzeźby w kształcie nasienników klonu.




Nie wiedziałam, że hortensje bukietowe można wyprowadzić na takie zgrabne drzewka.



W ogrodzie uwzględnia się aktualne trendy. Od 2012 roku spora połać przeznaczona jest na łąkę kwietną. I nikomu nie przeszkadza jej wygląd po skoszeniu.






W wielu miejscach rozmieszczono domki dla owadów.

Bardzo podobał mi się ogród ziołowy.
A w nim zachwyciły mnie skrzynie z lnem. Niesamowicie wyglądał len w masie. Gdybym miała większy ogród, to miałabym wielką pokusę na skopiowanie.









I wnętrze tego zakątka. Dostępne do wąchania i miziania.





W oko wpadł mi potężny rącznik, z którego nasion produkuje się olej rycynowy. Olej rycynowy dodawany jest do kosmetyków takich jak lotiony do twarzy czy płynne brylantyny. Jest doskonały do pielęgnowania suchej cery. Warto znać zastosowanie rącznika pospolitego w ogrodnictwie jako rośliny odstraszającej krety i nornice. Jeśli mamy problem z tymi szkodnikami, warto wysiać nasiona rącznika w ogrodzie.
Cała roślina jest trująca. 10 nasionek jest dla człowieka dawką śmiertelną.

Bardzo udanie wkomponowano w ogród elementy wodne.

W oko wpadł mi czerniec czerwony (Actaea rubra). Pięknie się prezentował w cienistych zakątkach pod drzewami.



Na rabatach rosło sporo ogrodowiskowych hitów.





Wiele wysokich bylin miało podpórki z naturalnych materiałów.

Mam nadzieję, że odpoczęłaś...


Faktycznie zdjęcia ogrodów zupełnie jak z wycieczki po ogrodowiskowych rabatach

Hortensja na pniu to z pewnością grandiflora, trochę trzeba poczekać by taki okaz uzyskać

Gosiek33 napisał(a)

Hortensja na pniu to z pewnością grandiflora, trochę trzeba poczekać by taki okaz uzyskać

Moja mama ma podobny okaz w ogrodzie u siebie. Ma jakieś 20 lat .

Edit: cudowny ogród z ogrodowiskowymi hitami

Agatorek napisał(a)

Moja mama ma podobny okaz w ogrodzie u siebie. Ma jakieś 20 lat .

Edit: cudowny ogród z ogrodowiskowymi hitami

Mama ma szczęście, że może zobaczyć efekt. Mnie to już nie byłoby dane.
Kiedy tak spacerowałam po tym ogrodzie, to myślałam o Twoich wielkich przestrzeniach stworzonych do tworzenia ogrodu krajobrazowego.

Gosiek33 napisał(a)

Mam nadzieję, że odpoczęłaś...


Faktycznie zdjęcia ogrodów zupełnie jak z wycieczki po ogrodowiskowych rabatach

Hortensja na pniu to z pewnością grandiflora, trochę trzeba poczekać by taki okaz uzyskać

Doczekałam się sporych krzewów z moich jednopatyczkowych hortensji. O drzewach już nie marzę.
Wypoczęłam. nawet bardzo wypoczęłam. Chłonęłam każdą komórką normalność.
W Norwegii jest pora wyborów do parlamentu. Zaczęło się już przedterminowe głosowanie przez internet. Nie widziałam ani jednego baneru, plakatu, ulotki, które by zaśmiecały przestrzeń publiczną. W centrum wiele się buduje. Są tymczasowe ogrodzenia i nic do nich nie przyklejają.
A w okolicach parlamentu spokój. Hulajnogi, rowery, piesi, multum ławeczek. I ani jednej zapory, policjanta. Jest nawet specjalnie wyznaczone miejsce dla tych, którzy chcą wykrzyczeć swoje żale.


Od budynku parlamentu do siedziby króla wiedzie pięknie udekorowany deptak. Wykorzystują lato do nasycenia się kolorami.








Są drzewa i elementy wodne. Cudowne miejsce do odpoczynku. Wypatrzyłam nawet sesję zdjęciową dla nowożeńców.

Serce ściskał żal, że Polskę tak sponiewierały wojny. Zaburzona została ciągłość historyczna zabudowy miast. Nie zawsze udało się nam umiejętnie uzupełnić pustki spowodowane zniszczeniami wojennymi. Śnimy o odtworzeniu tego, co było, choć już zupełnie nie pasuje do tego, co jest.
Nic to. Idziemy do króla.




Po lewej budynek teatru narodowego ze szkółką cisów.

.




Po prawej uniwersytet. Studenci też mają prawo do energetycznych widoków.