Haniu, zrujnowałaś z lekka moją wizję stanu nic-nierobienia A do tego przypomniałaś, że porządek w garażu wisi nade mną jak topór  Tak niedawno porządkowałam, na wiosnę, na czym to polega, że znów tak zabałaganiony... nigdy chyba nie osiągnę w tym miejscu stanu równowagi. Cudowne zdjęcia z rabat, to ujęło mnie szczególnie, ta lekkość jest upojna i na chwilę zapominamy o szczypiorkowym dramacie, który nastąpi za moment, a raczej nastąpił z chwilą wpuszczenia do ogrodu tych uroczych, małych główeczek

Mój em sprzątał przed rozbiórka komórki dziadka. Wrzucał rzeczy do kontenera i szedł po kolejną partię. W tym czasie dziadek wyjmował rzeczy z kontenera i chował w innym miejscu.... Tak się w kółko ganiali. Ale w końcu dziadek ustąpił, jak zobaczył, że uszczelka pt.: "ja za nią stałem ileś godzin w kolejce do sklepu na placu Grzybowskim, bo jej nigdzie dostać nie można było", już sparciała.

Oczywiście w domu, większość ozdobnych przedmiotów, też nie jest do niczego wykorzystywana. Spełniają tylko (lub aż) funkcję dekoracyjną. Ale cieszą oko.

Teraz staram się robić porządki sama po sobie, żeby spadkobiercy nie musieli masy spadkowej na wywóz śmieci przeznaczyć Zauważam, że otaczamy się "przydasiami" strasznie, że o "upiększaczach" nie wspomnę - a ktoś to będzie musiał po nas ogarnąć - ot, taki optymistyczny akcent

Sklepiki przy pl. Grzybowskim... można tam było dostać rurki i zaworki Ja jestem na wskroś oszczędna z przydasiami, stoidełkami, po-nicosiami. Myślę, że moi spadkobiercy nie powinni mieć dużo roboty

Spokojnie.... to przychodzi z wiekiem