Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Przy schodkach zakwitł żagwin.

Dzień dobry Haniu! U Ciebie można zawsze znaleźć ukojenie.
Jak w parku! Niezmiennie.
Przysiadam sobie dziś na tych schodkach.

Szkoda Twoich Pissardi. Ciekawa jestem, czym zastąpisz. A może ogród poradzi sobie z tym miejscem?
ŚŚ pod oknem przepięknie kwitnie.
Ja zaczynam z nimi przygodę. Na razie mam małe w donicy. Dwie będą rosły na carexowisku.
A dwie pogryzł pies , więc jak odbiją, to się nad nimi zastanowię

Uuuu, przykro czytać o stratach . Oby to była ostatnia!

A wiesz, że u mnie graby już zieloniutkie???

Marto, tulipany kupowane w sklepie w kropki, kiedy zawartość pudeł była już mocno przerzedzona. Bardzo źle na mnie wpłynął ten kwiecień. Odczuwam mocne zniechęcenie do działań ogrodowych. Dobrze, że maj za pasem i będzie możliwość resetu głowy. Kłody pod nogami przekroczyły masę krytyczną. Wczoraj podjęłam próby ratowania świerka serbskiego. Od nadmiaru wilgoci zaczął usychać.

Basiu, wiem, że moje napięte nerwy bardziej szkodzą mnie niż mają wpływ na zmianę tego, co się dzieje, ale czara goryczy chyba się przelała. Brakuje mi słońca i ciepła. Jadę na oparkach optymizmu.

Krysiu, buziak! Kiepski mam ostatnio nastrój. Przepraszam.

Aniu, ta opowiastka z dzieleniem to był raczej rodzaj czarnego humoru. Dzielić się zawsze będę, bo to lubię i sprawia mi to wiele radości, kiedy mogę podziwiać "swoje" rośliny u innych.

Asiu, ta opinia o braku tolerancji śliw wiśniowych na ciężką, mokrą glebę może być dobrym tropem. Wczoraj podczas prób wzruszania gleby na rabacie, nie dawałam rady robić tego pazurkami. Gleba miała konsystencję masła wyjętego z lodówki. Musiałam ją wzruszać łopatką, odwracać bryłkę i dopiero wtedy udawało się to rozbić na drobniejsze grudki. Pod śliwą wierzchnia warstwa gleby była sucha, ale głębiej z pewnością glina jest mokra. Jeśli zdecyduję się na posadzenie tam drzewka to raczej będzie to jarząb pospolity.

Johanko, witaj po długiej przerwie. Miło, że zajrzałaś.
Schodki jeszcze zimne. Lepsza do siedzenia jest ławeczka, choć siedzenie na niej jeszcze nie jest komfortowe ze względu na pogodę.
U mnie poprzedni pies tylko raz połasił się na pieniek młodziutkiej gruszy Konferencji. Potem już chadzał tylko po trawiastych ścieżkach. Ten obecny też przyjął takie zwyczaje.
Świdośliwy bardzo lubię. To wdzięczne do uprawy drzewka. Życzę, aby dały Ci wiele radości.
Trzymam kciuki za szybką rehabilitację i powrót do zdrowia. U Ciebie też sporo tych kłód. Ehh...

Mrokasiu, pisałam już, że ten sezon jest u nas wyjątkowo zimny i deszczowy. Mazowsze było uprzywilejowane. Młode listki na grabach są urocze. Dobrze, że już je masz. U mnie za kilka dni powinny być już widoczne.

Bardzo ładny warzywnik..

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

czosnki najlepiej wykopać w czerwcu/lipcu, kiedy jeszcze widać, gdzie rosły. Cebulki obsuszyć i wsadzić jesienią w nowe miejsce.

A dzięki Tobie ta skarpa wyszlachetniała. Po Twojej sugestii usunęłam z niej Giganteusa, który przytłaczał wszystko swoją masywnością. Usunięcie drewnianej pergoli też było dobrym posunięciem.
Naturalne żywopłoty są lepszym materiałem do wyodrębniania przestrzeni.

Dzięki za podpowiedź odnośnie czosnków. Muszę sobie zrobić przypominajkę w kalendarzu bo inaczej nic z tego nie będzie

Pamiętam tego giganteusa. Głupio mi potem było że się tak odważyłam coś skrytykować Zwłaszcza że jeszcze sama dość zielona byłam

Szkoda drzewka. Mam do wydania Pissardi bo za ciasno i teraz zaczynam się zastanawiać czy nie zostawić tak jak jest. Może drzewa żyły w jakiejś symbiozie korzeniowej i im to zaszkodziło? U mnie odległość między drzewem do wykopania a tym co zostaje to jakieś 170cm tylko. Myślisz że to ryzykowne?

Haniu, kilka dni ciepła uratowało mi na chwilę kwiecień, ale funkcjonowanie w deszczowo-chłodnym otoczeniu nie jest niczym, co motywuje do ogrodowej radości. Odpoczynek od ogrodu i nawet myślenia o nim jest konieczny, jeśli nie chcemy ześwirować. Też idę tym tropem. Zmiany miejsca zawsze robią dobrą robotę

Edi, warzywnik zastygł w oczekiwaniu na ciepło. Z marcowych wysiewów bujnie wykiełkował tylko szpinak. Nawet rzodkiewka obawiała się wystawienia listków na ten ziąb.

Aprilku, w podjęciu decyzji o drzewkach nie doradzę. Zbyt wiele niewiadomych. U mnie to najdziwniejszy sezon od kiedy mam ogród. Czosnki coraz mniej lubię. Może mi się to zmieni.

Martko, bardzo liczę na to, że pobyt pod błękitnym niebem i w promieniach słońca podładuje mi akumulatorki. W obecnych okolicznościach nawet nie mam wizji, że może być jakieś hamakowanie, omiatanie czy bujanie w obłokach. Kolejne dni w prognozach też szare i zimne. Ale marudzę.

Problemy z za mokrym podłożem rozumiem, wzdycham czasem do różnych roślin ale wiem, ze u mnie nie dadzą rady, zimą w dolnym wszystko ciumka i wody niekiedy po kostki.
Melduję, że kwiecień na Wysoczyźnie Elbląskiej zgodny z normami, kwiecień zawsze zimny, znaczy, że u Ciebie Haniu musi być sporo zimniej niż zwykle, mam nadzieję, że uda Ci się szybko odbudować energię.

Haniu, poczytałam o Twoich przygodach z oddawanie drzew i popadłam w zdumienie.
Na tej samej rabacie miesiąc wcześniej musiałam wyciąć jedną ze śliw Pissardi, za gęsto posadzonych. Po miesiącu odeszła druga. Nie miały wspólnych korzeni, dzieliła je choina kanadyjska.
Trop o zbyt wilgotnej wiośnie nie do końca do mnie przemawia. Moja śliwa rosła na najsłabszej, poiaszczystej rabacie, jaką mam w ogrodzie.
Zapytałam o ten fakt znajomego, doświadczonego szkółkarza. Odpowiedź była prosta: " Drzewa są jak ludzie. Niektóre odchodzą wcześniej." I ta wersja najbardziej do mnie przemawia
Trzymaj się ciepło, Haniu, za chwilę maj

I jeszcze jedno - pytanie, natury praktycznej. Przedwczoraj sąsiadka kupiła mi flance porów i selerów, z obawy przed tymi zimnymi nocami, trzymam je w drewutni. Jak myślisz, mogę je posadzić, czy jeszcze chwilę poczekać, aż zrobi się cieplej?