Haniu spróbuję Twojego sposobu na liście brzóz z kosiarką. Do tej pory je grabiłam i zbierałam. Rozumiem ,że potem dajesz je na kompost.
Pięknie jest tam gdzie jesteś. Wypoczywaj .

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Obecnie zachwycam się minimalizmem.

Fantastyczna fota!

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Informuję, że tutaj jest rydzowy wysyp. Stragany się pod nimi uginają. Bierz koszyk i przybywaj. W gratisie dają lazurowe niebo.

Eh, jakże chętnie bym przybyła Nawet nie tyle po rydze, ale po inne atrakcje, chociażby to lazurowe niebo

Magara napisał(a)

Eh, jakże chętnie bym przybyła Nawet nie tyle po rydze, ale po inne atrakcje, chociażby to lazurowe niebo

Wczoraj był dzień pełen atrakcji, a nade wszystko Dzień Spełnienia Najstarszych Marzeń.
Jako człek mocno racjonalny mam słabość do szaleńców wszelkiej maści. Ujrzenie na żywo architektonicznych fantazji Gaudiego było jednym z tych najstarszych pragnień. Miało prawie 40 lat (cóż za wytrwałość z mojej strony ) I stało się ono faktem. Nieco zdziwiły mnie tylko dzikie tłumy innych, zmierzające bladym niedzielnym świtem uliczkami Barcelony. Wybrzydzać jednak nie będę.

Casa Battlo





Casa Mila- w tym miejscu ma myśl zbłądziła ku kowalowi, który naszej ogrodowiskowej Agnieszce projektuje małą architekturę.



Wzruszyła mnie troska władz miejskich nad tak drobnym detalem jak ten, aby ławeczka wokół sąsiadującego z budynkiem platana, miała współgrający z jego fasadą kształt. (Swoją drogą barcelońskie platany są cudem same w sobie. )







cd

Tę część wyprawy zakończył spacer w kierunku Sagrada Familia. Niby człowiek wiedział, czego się spodziewać, ale szczęka i tak opadła. Historia budowy bazyliki jest równie fascynująca jak dobry kryminał. Rozpoczęła się w roku 1882, a końca w zasadzie wciąż nie widać. Szkoda, że nigdy nie będzie nam dane obejrzeć bazyliki w takim kształcie w jakim widział ją Gaudi, bo projekty architektoniczne autora zostały zniszczone przez katalońskich anarchistów podczas hiszpańskiej wojny domowej.



Żaden detal architektoniczy nie jest powtórzony.


Jestem wielką miłośniczką książek Carlosa Zafona. Jego literacka seria "Cmentarz Zapomnianych Książek" mocno wpłynęła na moją fascynację Barceloną i na pragnienie odwiedzin tego miejsca.
Podczas zwłóczenia się po uliczkach Barcelony naszła mnie myśl o tym jak wiele szczęścia miało to miasto. Korzystny klimat (w tym brak palenia węglem w piecach) nie zdewastował renesansowych kamienic tak jak to się stało w Krakowie. Bombardowania i inne niszczycielskie działania wojenne nie miały tu miejsca. Z każdej strony po oczach bije troska o architektoniczny ład, detal i przyrodę. Nowa i stara Barcelona świetnie się uzupełniają. Piękne miejsce do życia ze znakomicie rozwiniętą infrastrukturą nie tylko w centrum, ale i w całej aglomeracji obejmującej swoim zasięgiem kilkadziesiąt kilometrów wokół samego miasta.

Dzielnica gotycka. Pierwszy raz w życiu doznałam tak intensywnego oddechu historii. To nie były ruiny ani rekonstrukcje dawnych budowli.

Pierwszy budynek z 1503 roku.





Katedra św. Eulalii

Barcelońskie kamienice w centrum to arcydzieła architektoniczne. Trudno patrzeć pod nogi, bo wzrok wciąż chce wędrować po ich fasadach.









Od zawsze zazdrościłam tym, którym dane jest mieszkać nad morzem. Piękna plaża i szeroka promenada. Wielkie to szczęście mieszkać w takim miejscu.

Iwona100 napisał(a)

Haniu spróbuję Twojego sposobu na liście brzóz z kosiarką. Do tej pory je grabiłam i zbierałam. Rozumiem ,że potem dajesz je na kompost.
Pięknie jest tam gdzie jesteś. Wypoczywaj .

Tak, jest tak jak piszesz. Po rozdrobnieniu liście idą na kompost. Rozkładają się szybko.
Wypoczywam, ile wlezie. Łatwiej będzie przetrwać listopadowe szarugi.

Patrycja_KG_Lu napisał(a)

W Zakopanem też szał na rydze. Na wielu potykaczach była reklama kredą napisana o rydzach z patelni po 34-35 zł.

W tutejszych lokalach gastronomicznych rydzów nie serwowano. W Zakopanem ceny jak zwykle zniewalające.

Och Haniu , jak ja ci zazdroszczę.
jeszcze tam mnie nie było.
Ale na pewno pojadę
Wypoczywaj i wracaj szczęśliwa i szczęśliwie

Hiszpania, Barcelona cudna, mnie zadziwiło, że każda kamienica jest inna, nie znajdziesz 2 jednakowych, a patrzyłaś Haniu na plan zabudowy z lotu ptaka? Niesamowite - w zaokrąglonych prostokątach, których wcale się nie domyślasz chodząc po mieście.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

(...)Dzielnica gotycka. Pierwszy raz w życiu doznałam tak intensywnego oddechu historii. To nie były ruiny ani rekonstrukcje dawnych budowli(...)

Współuczestniczę w Twoich emocjach Dzielnica Gotycka - coś wspaniałego, nawet chodniki w Barcelonie mają wzorki Byłam z 11 lat temu, ale wrażenia niezapomniane, aż muszę sięgnąć do mojej pamięci przenośnej ze zdjęciami z podróży.
Chłoń Haniu to miejsce na świecie życzę niezapomnianych wrażeń
Ale na kieszonkowców uważajcie, też mistrzowie doświadczyłam osobiście...