Do tej pory mrówek nie było )) Zaryzykuję ...

Bardzo ci dziękuję za diagnozę jeszcze nie wiem co na pewno

Twoje bratki na jest to!

Fajny ten wyraz aż spojrzałam skąd jesteś ale nie wiem bo u nas wiraze na żużlu hehe
Podziwiam akcje brukarska w ogrodzie tyle jest takich prac

Pozdrawiam

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Kominek widoczny na zdjęciu to końcowe odpowietrzenie nitki drenażu oczyszczalni. Warzywnik jest położony nad system rozsączania.

Gruszko, trochę się zaniepokoiłam tą informację, bo gdy my zakładaliśmy oczyszczalnię (teraz już mamy kanalizację), to pamiętam, że tak umiejscawialiśmy oczyszczlnię i rozsączenie, aby była z dala od planowanych drzew owocowych i tego, co będzie się uprawiać do jedzenia. To chyba co najmniej kilka metrów dla bezpieczeństwa powinno być.

Jak problem jest w kładzeniu kostki na suchy cement? Już masz w tym doświadczenie, to w zasadzie tak jak na piasek. I tak utwardzasz jak już wszystko zrobisz

margaretka3 napisał(a)

Gruszko, trochę się zaniepokoiłam tą informację, bo gdy my zakładaliśmy oczyszczalnię (teraz już mamy kanalizację), to pamiętam, że tak umiejscawialiśmy oczyszczlnię i rozsączenie, aby była z dala od planowanych drzew owocowych i tego, co będzie się uprawiać do jedzenia. To chyba co najmniej kilka metrów dla bezpieczeństwa powinno być.

Nie ma powodu do niepokoju. Drzewka w sadzie są w przepisowej odległości od nitki drenażu. Sam drenaż jest na takiej głębokości, że marchewka nie ma prawa się tam dostać. Właśnie dlatego umiejscowiłam w tym miejscu warzywnik. System korzeniowy warzyw jest tak płytki, że się tam nie dostanie.Nad warstwą żwiru jest około 80 cm ziemi.

Gosiek33 napisał(a)

Jak problem jest w kładzeniu kostki na suchy cement? Już masz w tym doświadczenie, to w zasadzie tak jak na piasek. I tak utwardzasz jak już wszystko zrobisz

Podsypka z suchego betonu na trwałe wiąże kostkę z podłożem. Jej likwidacja wymaga użycia młotka lub lekkiego kilofka. Podsypka z piasku umożliwia błyskawiczną likwidację kostki )). Minusem jest większa podatność kostki na odkształcenia, ale umożliwia korektę . Mała Mi swoje obrzeża w ogrodzie robi na podsypce z piasku, bo często poszerza rabaty kosztem trawnika. Ścieżki do domu i podjazdu nie odważyłabym się robić tą metodą, ale utwardzenia z boku drewutni na wiaderka, skrzynkę jak najbardziej.

mira napisał(a)

Bardzo ci dziękuję za diagnozę jeszcze nie wiem co na pewno


Pozdrawiam

Mira, z diagnozą roślin jest trudniej niż z diagnozą ludzi. Nie mogą powiedzieć, co jadły i jak funkcjonują. Stronka mnie zainteresowała, bo objawy liściowe niedoboru poszczególnych pierwiastków były bardzo wyraźnie pokazane na zdjęciach. Oby udało Ci sie zdiagnozować przyczynę. Lubię Twoje róże )

Początek długiego weekendu był niezwykle pracowity. Uporałam się wreszcie z uporządkowaniem wschodniej granicy działki. Sąsiad podniósł swój teren na wysokość od 30 cm do 1m. Nie wiem, skąd się wzięła ta mania wyrównywania terenu. Podejrzewam, że większość budujących, nabywszy działkę w Tatrach, też by ją poziomowała. Wzięłabym udział w partycypowaniu kosztów wspólnego ogrodzenia na normalnym poziomie, ale współfinansować budowy muru oporowego nie zamierzam. Te straszne bale straszą nas już od 3 lat. Ciekawe jak długo jeszcze...
Ukończona rabata wschodnia, z boku podjazdu



i widok z drugiej strony


Ułożenie kostki było dosyć skomplikowane. Nie miałam maszyny do cięcia betonu. jest tam jednocześnie zakręt i spadek. Wygląda lepiej niż było. Pozostało tylko pociąć palety, które służyły jako podstawki różnych przydasiów i wywieźć na skup złomu pobudowlane resztki.
Na rabacie zgodnie z planem posadziłam jako zamknięcie dwa szmaragdy. Przed nimi są hortensje bukietowe, choiny kanadyjskie Jeddeloh. Jako wypełniaczy użyłam jednorocznej różowej begonii, bordowej żurawki, runianki japońskiej, jasnoty plamistej kwitnącej na biało i różowo. Dzisiaj odkryłam, że na początkowym fragmencie tej rabaty mam smardze )) Jutro je obfocę. Dosadziłąm tam 4 dalie( kolory od ciemnego różu, przez jasny do białego) i ostnicę.

Dzisiaj od rana wsadzałam zakupione na ryneczku jednoroczne byliny. Kupiłam pelargonie: stojące i zwisające, kocankę, lobelię zwisającą i jeszcze jakiegoś zwisa. Mam nadzieję, że przymrozków już nie będzie.
Z tarasu i ganku zniknęły balustrady. Wykonawca musiał je zdemontować, bo farba impregnująca miała jakąś wadę fabryczną. Mam nadzieję, że balustrady wrócą )




Potem mnie wzięło na olejowanie ganku i tarasu i tak mi zeszło przedpołudnie.

Po południu w ruch poszedł nóż do darni, widły amerykańskie i grabie. Udałam się do warzywnika, gdzie przygotowałam zagonek pod nabyte na ryneczku flance selerów, brukselki i porów w odmianie letniej i zimowej. posiałam też pierwszy rzut fasolki szparagowej. Rzuciłam też czujnym okiem na wcześniej posiane warzywka. Rosną jak na drożdżach )



W sadzie zaczęły kwitnąć grusze. Pięknie jest !

Późnym popołudniem należał mi się zasłużony odpoczynek. Wzięłam do łapek aparat i udałam się na spacer po ogrodzie.
Oszałamiająco pachniały tawuły. Na daglezji pojawiły się czerwone końcówki. Czyżby szyszki?



Zakwitły pełne tulipany, przycięte wczesną wiosną daglezje bardzo ładnie pączkują w miejscach cięcia (zagęszczą się)



Serduszka, wbrew swej nazwie, nie wygląda w tym roku okazale. To jakaś 1/5 jej ubiegłorocznych osiągów. Klon ginnala pnie się do nieba, może uda mu się stworzyć koronę osłaniającą nas od sąsiada.