Margerytka40 napisał(a)

Tamaryszka zawsze chciałam mieć,fajny taki zwiewny. Może kiedyś wymyślę miejscówkę dla niego.

Tam niechcący są dwa tamaryszki, bo jak je kupowałam w markecie, to były suchym 30 cm patyczkiem, a rabata miała dość pokaźne rozmiary. Bałam się, że nie będzie ich widać. One dobrze współpracują z miniaturowymi kosodrzewinami, berberysami.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Tam niechcący są dwa tamaryszki, bo jak je kupowałam w markecie, to były suchym 30 cm patyczkiem, a rabata miała dość pokaźne rozmiary. Bałam się, że nie będzie ich widać. One dobrze współpracują z miniaturowymi kosodrzewinami, berberysami.

No właśnie one chyba lubią suche,słoneczne miejsca. W mojej okolicy rosną na pasach rozdzielających jezdnię. O tej porze roku widok ich mgiełki jest bajkowy.

ryska napisał(a)

Gruszeczko zrobiłam sobie zdjęcie tej brzozy Twojej, bo ona mi się śni po nocach.
Wsadzę koło oczka, będę jesienią wyciągać liście z wody ale co tam.
Ona taka piękna a jak mam kupić jedno drzewko, to właśnie tę brzozę o takim pokroju.
Widzę, że i u Ciebie codziennie nowy kwiat na rabatach- szalona wiosna.

O tak, nad oczkiem będzie wyglądać uroczo.
Ta wiosna to bardziej z latem zaczyna mi się kojarzyć- ze względu na temperatury.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Anulko, z natury jestem optymistką, ale szczerze pisząc w momencie zakładania ogrodu nie za bardzo wierzyłam, że on się rozrośnie. Pięć lat temu to było szczere pole.

Haniu, aż się dzisiaj rano cofnęłam do początków Twojego ogrodu. Kiedyś już czytałam historię jego zakładania, ale dzisiaj z przyjemnością poczytałam jeszcze raz. Jak się porównuje zdjęcia z tamtego okresu i obecne to... no po prostu nie ma porównania. To zupełnie jakby dwie odmienne planety były. Ach, żebym ja mogła poświęcić na ogród trochę więcej czasu! No, ale nie ma co marudzić, pchamy wózeczek dalej do przodu!

Zawiesiłam oko na Twoim tamaryszku, zawsze chciałam go mieć. I tak sobie myślę, że za moimi lilakami przy bramie mam trochę miejsca i mogłabym go tam "upchnąć".
Brzózka śliczna. Jak na nią zerkam to aż mi może trochę szkoda, że eM jednak tę Kurę wybrał.
A i byłam u Ani/Małej Mi. U niej Kiku to prawdziwe monstrum jest! Aż się przeraziłam normalnie, bo u mnie ona nie ma aż tyle miejsca. I stwierdziłam, że chyba jednak nie będę jej cięła, niech sobie rośnie taka zwiewna, swobodna. Znalazłam w necie zdjęcia takiej nieciętęj, podoba mi się bardziej niż robiony z niej parasol.
Ale się nabazgroliłam

Lubię czytać, więc to dla mnie przyjemność, taki dłuższy tekst
Pisałam już wielokrotnie o tym, że ten etap życia w jakim jestem ma prawie same plusy. Największym jest wolny czas (ograniczony co prawda praca zawodową), który można organizować wedle własnego widzimisię. To moje wielkie szczęście, że zakładanie ogrodu przypadło właśnie na ten moment życia. Miałam kiedyś ogród z doskoku. Jego uprawa i pielęgnacja była bardziej nerwowa, bo czas wolny trzeba było dzielić na więcej części.
Z tą wiśnią Kiku mam wewnętrzny problem, bo ona w mej głowie jest koleżanką migdałka tzn. okres atrakcyjności ma krótki. Pięknie kwitnie, zjawiskowo nawet, ale potem...jakoś nie budzi we mnie emocji. Rośnie taki starszy egzemplarz niedaleko. Obserwowałam go uważnie. W końcu zrezygnowałam.
A migdałka miałam, bo EM chciał. Potajemnie go uśmierciłam. Migdałka.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

A migdałka miałam, bo EM chciał. Potajemnie go uśmierciłam.

Migdałka.

ufff

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

A migdałka miałam, bo EM chciał. Potajemnie go uśmierciłam. Migdałka.

Może przyjdzie czas, że też potajemnie uśmiercę. Kurę.

Sosnę. Mam na sumieniu

Haniu, czy namaczasz nasiona szparagowej w wodzie? Gdzieś wyczytałam, że to przyspiesza kiełkowanie... Czytam, że u Ciebie już drugi rzut, ja się właśnie przymierzam do pierwszego I pomidory mnie te swędzą , w prognozach nie widać ochłodzenia ale letko się bojam

Mnie ten kuklik u Ciebie autentycznie wzrusza! Nie ważne, czy pasuje kolorystycznie, czy nie pasuje. Wdzięczny jest ogromnie i zwiewny niesamowicie.