Lepiej niech ona sobie na wolności buja bez nas!Dzięki Elu,za zdjęcia!

ale spotkanie! na całę życie pamiatka fajnie że uwieczniona i że nic sie nie stało

Elu i Aniu nie zazdroszczę Wam takich spotkań, ale fotki niezłe

Ela ja też bym się trzęsła przy takim spotkaniu. Dobrze, że nie miałam takiej przygody.

Tylko podziwiać opanowanie męża nie łaźcie więcej w te góry, bo nie wiadomo co może tam człowieka spotkać, gdyby to była niedźwiedzica z małymi zapewne tak łatwo by nie poszło

Ela co ten Twój avatarek jakiś smutny? przesilenie zimowe czy co?

A ja właśnie chciałam pochwalić, że avatarek śliczny, no może kapkę nostalgiczny... Taki Ell-ek rozmarzony... Przygody z misiem nie zazdroszczę... I pomyśleć, że kiedyś sama łaziłam po górach... Zawsze spotykałam jakichś fantastycznych ludzi, na szczęście misia nie...

Matko i córko! Umarłabym z strachu...... ale fotki piękne

Tyle się opisałam i poszło w kosmos...
Widocznie los tak chciał

Ja miałam podobne spotkanie ,ale z dziką lochą.A byłam z dwójką 5 i 7 -letnich dzieci.Kazałam im się przytulić do drzewa i nie oddychać....... Przeżyliśmy!
Ale to tylko dlatego,że znały bajkę:Dzik jest dziki,dzik jest zły!i nie sprzeciwiały się......

Haniu , no to też miałaś niezłą przygodę. Z dwójką maluchów ciężko uciekać. Dobrze, że odeszła spokojnie.

Dzikie zwierzaki fajne są tylko na fotkach. Drugi raz wolę niedźwiadka nie spotkać, bo włóczę się sporo samotnie po lasach i górach.