Byłam tak przestraszona, że nawet nie wiedziałam kiedy on je cykał. Zrobił chyba z dziesięć, ale większość zamazana - ręce mu się trzęsły.
Teraz się z tego śmiejemy, ale wtedy nie było nam do śmiechu. Najlepsze było to, że z 50m dalej było rozgałęzienie szlaków i studenciaki rozłożyli się z kocherkiem i kanapkami. Jak zobaczyli zdjęcia, to w ciągu minuty byli spakowani i dali drapaka.



Byłam tak przestraszona, że nawet nie wiedziałam kiedy on je cykał. Zrobił chyba z dziesięć, ale większość zamazana - ręce mu się trzęsły.
Teraz się z tego śmiejemy, ale wtedy nie było nam do śmiechu. Najlepsze było to, że z 50m dalej było rozgałęzienie szlaków i studenciaki rozłożyli się z kocherkiem i kanapkami. Jak zobaczyli zdjęcia, to w ciągu minuty byli spakowani i dali drapaka.

I ja miałam przygodę. Kiedyś spało się na podłogach w schroniskach tatrzańskich ale było takich 2 co chcieli na zewnątrz, a rano niedźwiedzica do pojemników na odpady szła i niestety młody turysta wszedł jej w drogę niechcący.
Tamten pobyt pamiętam dobrze, ja się potem bałam po szlakach chodzić.

Przeczytałam u Ani o wypadzie w Tatry i przypomniałam sobie naszą wycieczkę. Szliśmy szlakiem z Rusinowej Polany na Gęsią Szyję z małym Sławkiem.



Andrzej szedł może 10 m przed nami i nagle kazał mi się nie ruszać.





Bezpośrednio przed nami z góry szedł niedźwiedź w od Andrzeja może 10m. Przeszedł przez szlak w dół w stronę rzeki. Nogi trzęsły mi się jeszcze przez dobre 10 min.