Zana napisał(a)

Kończę sezon dość mocnym akordem. były.

Ostatnie jesienne tchnienie gaury, asterków i jeżówek

Ostatni akord brzmi świetnie. U mnie też rosną dwa strzępki. Tyle ich akurat przypadkiem znalazłam gdzieś w czeluściach zaniedbanej szkółki i żal mi było kupić tylko jednego.
Gdyby ostatnie tchnienie wyglądało zawsze tak uroczo jak na Twoich zdjęciach, to bez obawy mogłabym na nie czekać.

Fajne zakończenie sezonu teraz tylko sadzić i na wiosnę podziwiać

Jedni z grabiami w monotonnym trybie ciągłym, a inni z mocnym akordem i przytupem na koniec sezonu
Pokazuj efekty

Alicja szkoda, że tak długo trzeba teraz czekać na liście, całe długie pięć miesięcy

Haniu muszę wrócić do Twoich zdjęć i je wyłuskać, przeoczyłam w tej masie cudnych obrazów z Twojego ogrodu

Basiek posadzone

Magara monotonny tryb ciągły zajmował dzisiaj mężatego, ja kopałam doły i sadziłam Efektów spektakularnych brak z racji łysostanu liściowego

Strzępki posadzone, ale trzeba dobrze wytężyć wzrok aby je wypatrzeć


PRZED, zdjęcie sprzed tygodnia:



PO, zdjęcie z dzisiaj. Widzicie je? No raczej nie Dostrzegacie dwa kije, których na pierwszym zdjęciu nie ma? Do tych kijeczków umocowane są strzępki


PO nieco bliżej. Jeden kijeczek na lewo od rozplenicy, drugi kijeczek wyłaniający się z trzcinników po prawej stronie zdjęcia. I tyle ich na razie widać Pienieczki nie są grubaśne, ale egzemplarze dosyć wysokie, ze trzy metry mają (tak na oko)

Na dowód, że to strzępki





Miał być dzisiaj słoneczny dzień, przynajmniej moje dwie prognozy tak pokazywały. Nie wiem kto widział dzisiaj to słońce. Było pochmurno i zimnawo. Na dodatek nie mogłam otworzyć drzwi domku, chociaż wczoraj nie było z tym żadnego problemu. Zawołałam eMa, próbował, próbował i w końcu złamał klucz. Część klucza oczywiście została w zamku. No dzień był, że tak powiem zrobiony Nie było wyjścia, drzewka trzeba było posadzić, eM machał zamaszyście grabiami a ja łopatą. Nieźle się zmachałam wykopując dołki napotykając ciągle na jakieś nie wiadomo czyje korzenie, targając kompost, itd. No i wreszcie posadziłam od wieków zadołowaną parocję. To musi być bardzo silne i odporne drzewko, że tyle czasu wytrzymało w tym stanie. A lata były ostatnio gorące. Jednak najwyższy czas był ją wreszcie gdzieś ulokować, w tym roku straciła jednak dość sporo na urodzie.

Kłopotów z zamkiem nie zazdroszczę. Mam nadzieję, że zdolny ślusarz rozwiąże problem.
Strzepki rzeczywiście są bardzo wysokie. Za dwa lata powinny zacząć nabierać masy. Gratuluję posadzenia parocji.
PS. Jeden ze strzępków robi u mnie za gwiazdę ronda, a drugi był nieco przytłumiony przez śliwy wiśniowe. Śliwy odeszły do drzewowego nieba, więc jest nadzieja, że strzępek rozwinie skrzydła.

Powiem Ci, że na zdjęciach to rzeczywiście szału nie ma. Ja jakoś nawet z wyszukaniem tych patyków na zdjęciu mam problem.
Te klony rosną duze?
Super wygląda taka łuszcząca się kora.
W ogole super wygląda Twoj ogród w jesiennej odsłonie…

Zana, cudne jesienne ujęcia, i te szerszej perspektywy i te bardziej szczegółowe dodatkowo magiczne! Masz jakieś fotki z pełni sezonu rabaty słonecznej?

Kurcze ale fajne klony