Zapewne węgierki przeczyszczą...umysł

Czemu o planie nie dyskutujesz? Przestaniesz się miotać i latać jak kot z pęcherzem...po śliwkach

Iwonko - ogólnego planu i zarysu rabat nie chciałabym już jakoś globalnie totalnie zmieniać, ewentualnie jakieś drobne korekty mogę uskuteczniać.

Główny problem w tym tkwi, czym je teraz estetycznie i sensownie zapełnić (ewentualnie zmodyfikować istniejące nasadzenia). I jeszcze żeby tak to spójne wszystko ze wszystkim było i współgrało po całości.
Chciałabym mieć plan/wizję całości, a nie jak dotychczas tak fragmentarycznie działać po rabatce.
I łapię się na tym, że takie globalne podejście przerasta możliwości percepcji mojego mózgu.

Z jednej strony zachwycam się swoimi pomysłami (wiesz, taka poza świeżo upieczonej matki, która pomarszczone, z niekształtną główką po przejściach porodowych swe własne niemowlę uważa za 8 cud świata), z drugiej strony po wizycie u Ursy, Oli czy Kwartecika (ostatnio u Hani R doła podłapałam) kubeł lodowatej wody z napisem: "z czym ty do ludzi"...

Jednak wyczucie smaku to cecha wrodzona - albo się je ma zapisane w DNA lub wyssane z mlekiem matki, albo nie. Ja to jestem niestety ten ostatni przypadek.

A jeszcze do tego muszę dołożyć ciągle nie do końca wyklarowany gust.
Dziś na przykład dumania poczyniałam nad zakupem bordowych drzew. I sama nad sobą się zdumiałam czemu w zielonolistne nie poszłam (bordo to jednak kompozycyjnie wyższa szkoła jazdy jest).

Ech te śliwki węgierki chyba już zaczynają fermentować z moich jelitach i bredzić zaczynam jak ci z sejmowej mównicy ...

Wiklasiu uwielbiam Cię czytać masz taki dar pisania ,że mogłabym Cię godzinami czytać
może książkę napisz o przemyśleniach ogrodniczki -będzie na pewno hitem

a co do nasadzeń -hmmm gusta się zmieniają większości z nas -czasem wzdychamy do jakiś ogrodów ,a później życie pokazuje ,że jednak u siebie wolimy inaczej
idz za głosem własnego serducha -pewnie ,że miło jest jak ktoś jeszcze pochwali ,ale najważniejsze ,żebyśmy my się dobrze czuły w własnym ogrodzie ja często błądzę ,ale pomalutku wiem co chce mieć ,nawet jak po tysiąc razy przerabiam coś co innym wydaje się ok …..

ps świdośliwy nie kupiłam -nie było ładnych ,ale za to wróciłam z astrami
i impulsywnie zrobiłam rabatę ,która na razie mnie zachwyca jak długo …..życie pokaże
buziaki
pokaż coś podziałałaś

Skąd ja to znam
Niby ogólny plan mam, a jak przyjdzie co do czego, to mętlik taki, że nie wiem co robić

wiklasia napisał(a)

Miotam się od kilku dni, a wraz ze mną rośliny.
Wykopuję, przesadzam, kupuję, wsadzam, znów wykopuję.
Bez ładu i składu. Taki pseudoogrodnik z obłędem w oczach i bez spójnej wizji, za to z milionem nieprzemyślanych koncepcji, rozgrzebanymi rabatami i niedokończonymi nasadzeniami takimi "od Sasa do lasa".
Idę najeść się węgierek - może one uspokoją choć trochę mój umysł.

Jak w biblii. Na początku był chaos.Nie wiem tylko, czy Pan Bóczek koił nerwy węgierkami.

wiklasia napisał(a)

Magdo - udanych łowów

Asiu podaję przepis:
1 słomiany wieniec
ok. 200 cebulek dymek
1 pistolet na klej
ok. 1 h wolnego czasu

efekt: cebulowy wianek + trzy poparzone opuszki palców
ale zważywszy na efekt końcowy te poparzone opuszki można jakoś przeboleć

Magleska napisał(a)

Wiklasiu uwielbiam Cię czytać masz taki dar pisania ,że mogłabym Cię godzinami czytać
może książkę napisz o przemyśleniach ogrodniczki -będzie na pewno hitem

a co do nasadzeń -hmmm gusta się zmieniają większości z nas -czasem wzdychamy do jakiś ogrodów ,a później życie pokazuje ,że jednak u siebie wolimy inaczej
idz za głosem własnego serducha -pewnie ,że miło jest jak ktoś jeszcze pochwali ,ale najważniejsze ,żebyśmy my się dobrze czuły w własnym ogrodzie

Mądre słowa, nie plan , nie to jak mają inni, nie to ,co im się u nas podoba, najważniejsze żeby nam się podobało i żebyśmy się dobrze czuły we własnym ogródku, nawet jeśli mamy wypaczony gust
Wiklasię też lubię podczytywać!

Haniu -

Magdo, Aniu - ja w tej chwili jestem na etapie: Ech, jak inni mają ładnie, cudnie w ogrodzie, ależ mi się podoba!
A przez to dostrzegam kaprawość i nieudolność tego mojego.

Ty, Wiklasia - cycki do góry! Kto jak nie my???!
Słuchaj - mi pomaga jak sobie wygospodaruję codziennie godzinkę na ogród, chodzę i chodzę i coś tam zawsze wychodzę - a to rozsadzę bergenie, a to wytnę szerzej rabatkę, a to wsadzę jednego miskanta. A jaka dumna jestem! No małymi kroczkami, mówię Ci - Ty masz zmysł, tylko trzeba go wydłubać (oglądałaś kabaret Hrabi - odc. Tak, że o. Polecam )Znam to z austopsji - skoro wiesz jak nie lubisz, to za chwilę będziesz wiedziała, co lubisz - no to, co zostanie po odrzuceniu nielubień, haha No, w każdym razie u mnie to tak działa
Buźka!!!
P.S. Z tą godzinką dziennie to oczywiście kit

Chyba większość z nas dziubie, po kawałku, p kwałku, niby nic a tu nagle nowa rabatka Kibicuę kochana kibicuję!!!