Toszka będzie wiedziała o średnicy cisów (może baccatę nieodmianową da się trzymać na mniejszą kulkę - nie wiem, moje rosną wolno ale Elegantissimy mam od lat i one szerzej rosną).


Najniższa z molinii (nie liczę tej paskowanej, bo przestały mi się paski w ogrodzie podobać) to odmiana 'Edith Dudszuz', chyba.

Ale jakbłonkę podkrzeszesz spokojnie wyżej.

Hm... ale dlaczego Asiu dolne jabłuszka nie mogą zatapiać się w molinii?

Teraz mogą, nie wiem jak później, a może nie martwić się tym co będzie później

Molinie to mój wiosenny plan, właśnie Edit Dudszus i po obejrzeniu ostatnich zdjęć z ogrodu Oli, Karl Foester, ale ona za wysoka do Ciebie.
A powiedz, bedziesz jakoś odnawiać te budynki gospodarcze? Może pisałaś ale nie doczytałam.

Ładna kula cisowa to min.60cm do 90. To takie optymalne minimum, gdzie boki są już ładnie wypełnione.

Przy formowaniu najważniejsze jest częste strzyżenie, nawet co 2 tygodnie. Przy częstym strzyżeniu i doskonałym ukorzenieniu można w dwa, trzy sezony uzyskać zupełnie przyzwoitą poduchę.
Jednak mniej niż 60cm poducha mieć nie będzie. Uprzedzam. To nie bukszpan.

Elegantissima jest typem repandens, czyli rośnie szerzej niż wyżej. Na poczatku trzeba bardziej ciąć w stojące jajo, bo szybciej szerokość uzyskasz niż wysokość. I takie początkowe częste strzyżenie w stojące jajo pobudza cisa do nabrania wysokości. Jesli pozwolisz na przyrosty tylko w szerz, a na pierwszym etapie odpuścisz pobudzenie wysokości, to bardzo długo utrzyma się ten gniazdkowy efekt.
Kluczowe jest cięcie wyprowadzające. I tu nie ma co bawić się w sentymenty. W myśl zasady - musi być gorzej by było lepiej.

Zadomowiony cis, od 3-4 roku ma tak duże przyrosty, że na prawdę to obala mity jakoby cis wolno rósł. Baccata, niecięta potrafi w jeden sezon mieć przyrosty po 80cm i więcej. Dość powiedzieć, że dwa lata temu nie poszłam od strony sąsiadki na cięcie moich cisów. I pod koniec drugiego sezonu okazało się, że u sąsiadki sterczą gałęzie po ponad 1,50m, a do cięcia musiałam wziąć sekator do gałęzi, bo nozyce elektryczne, ani ręczne nie dawały rady przeciąć grubych gałązek. Ale cis to twarda sztuka i po mocnym, głębokim cięciu pięknie się zabudował na nowo już po 3 miesiącach.
Mam jedną poduchę, która miała już ponad 1,50m szerokości. To już była przesada jak na mój ogród. Zastosowałam tej wiosny mocne, głębokie cięcie aż do sterczących patyków. Obecnie nie ma śladu po tak drastycznym cięciu.

Asiu w tym tygodniu miałam okazję obserwować Olę w szkółce p. Szmit. Ma już ładnych parę lat i nie jest potworem. Tak więc w najbliższych latach chyba nie mamy co martwić się jej wielkością. I zawsze można ciąć.