Folie lub włókniny służące do ściółkowania, wyprodukowane z naturalnego polimeru, jakim jest roślinna skrobia, nie są zagrożeniem dla środowiska. W zależności od warunków, zachowują one swoje właściwości przynajmniej przez 2 miesiące, a maksymalnie przez 6. Przy wysokiej temperaturze i wysokiej wilgotności powietrza zaczynają rozkładać się na wodę i dwutlenek węgla po upływie 4–6 tygodni od położenia ściółki. Po pewnym czasie ściółka ulega całkowitemu rozkładowi pod wpływem działalności mikroorganizmów glebowych. Takie folie lub włókniny wyglądają jak zwykłe folie polietylenowe i ściółkuje się nimi zagony w taki sam sposób (fot. 1) i przy użyciu tych samych maszyn (fot. 2, 3). Folia ulegająca biodegradacji przylega bardzo dobrze do gleby. Po zakończeniu uprawy ściółkę tę można przyorać lub też jej resztki wywieźć na kompost. Ściółkowanie takimi materiałami daje takie same korzyści, jak ściółkowanie zwykłą folią czy włókniną. Ogranicza nie tylko rozwój chwastów, ale także zmniejsza straty wody, wpływa na podwyższenie temperatury gleby, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie plonów we wcześniejszym terminie, wyższych i lepszej jakości. Ściółki ulegające biodegradacji są już powszechnie używane w różnych krajach, m.in. we Włoszech. Stosowanie takich materiałów jest zalecane w rolnictwie ekologicznym przez IFOAM (International Federation of Organic Agriculture Movement — Międzynarodowa Federacja Rolnictwa Ekologicznego). Folia ulegająca biodegradacji znajduje się w obrocie również w Polsce. Została wprowadzona na nasz rynek pod zastrzeżoną nazwą BioAgrowłóknina®. Nazwa jest myląca, bo materiał ten nie wygląda jak powszechnie znana agrowłóknina, gdyż ma strukturę podobną do zwykłej czarnej folii.

Niezbyt ładnie to wygląda, zadusza rośliny. Zawsze mówiłam żeby nie kłaść "szmatek"