Kamilko, dawno nie byłam. Twoje róże piękne, szczególnie te jasnoróżowe spodobały mi się. Pewnie masz dużo pracy i mało czasu wolnego. Tak już jest jak robi się jakąś pracę budowlaną. Ale pewnie już wkrótce będzie koniec.
Pozdrawiam serdecznie.

Ostatnio duzo sie dzieje i choc bywam na O. to raczej rzadko cos wpisuje, bo nie mam czasu.

Sprawy sie troche pokomplikowaly. Najpierw byly strajki a teraz, wszystko wskazuje na to, ze jestesmy za nie karani, gdyz dwa tygodnie temu dowiedzialam sie, ze zamykaja nasza baze w Bremen i... od 6 listopada grozi mi bezrobocie...

Sprawa wydaje sie beznadziejna...

Niezla perspektywa, gdy wlasnie zainwestowalo sie tyle pieniedzy w plot...



Jeszcze go nie skonczylismy. Na razie jestesmy na polmetku. Gdybym wiedziala, ze tak wyjdzie z praca, to zdecydowalabym sie na duzo tanszy. Teraz nie mamy wyjscia i musimy go dokonczyc.

Ogolnie bardzo przygnebiajaco sie zrobilo. Nawet piekna złota jesień z letnia pogoda mnie nie cieszy

Witaj Kamilko
No niewesołe wieści nam przekazujesz
Bez pracy brak stabilizacji życiowej. Ale bądźmy dobrej myśli
Jak powiadała moja Babcia: jakoś to będzie. Z kazdej sytuacji są dwa wyjścia
Życzę Ci powodzenia i ciesz się jeszcze ciepłem słoneczka, którego nam niedługo może zabraknąć na kilka miesięcy.
Pozdrówka ślę

Rzeczywiście Kamilko nie za bardzo wesołe wieści. Ale jest takie powiedzenie" nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło". I tu pewnie tez tak będzie. Dostaniesz jeszcze lepszą pracę. Trzeba w to wierzyć.
Pozdrawiam serdecznie.

No przykra sytuacja może nie będzie aż tak źle w końcu ludzie latali, latają i latać będą a bez stewardes to tak trochę nie bardzo.
Pozdrawiam gorąco.
Choć z drugiej strony bycie kurą domową nie jest takie złe wiem z własnego doświadczenia

Witaj Kamili

To masz ciężki orzech do zgryzienia. A może jakieś inne linie. Przecież nie musisz latać w tych tanich. Wiem, że chcesz więcej przebywać w domu.
Ale tak to jest z tanimi mało płacą są strajki.

Dziekuje za mile slowa. Staram sie nie zwariowac, choc przyznam, ze nie jest latwo.



Wiem, ze 'jakos to bedzie' ... musi. Ale nic juz nie bedzie tak, jak bylo.
Nigdy nie chcialam mieszkac w Bremen. Denerwowala mnie pogoda,krajobraz. Gory niby niedaleko, ale jakies takie niezbyt sobie, morze niby tez jest, ale trzeba uwazac, zeby nie odplynelo... Zawsze znalazlam powod, by niechcec tu byc. A teraz... zrobilabym wszystko by tu zostac.

Tymczasem firma chce mnie przeniesc do Hamburga. Jeszcze nie podjelam decyzji. Czekam na cud, jakikolwiek.

A najchetniej to bym sie chciala wreszcie z tego koszmaru obudzic!

Kamciu, z ogromnym smutkiem czytam Twoje słowa...

Pocieszam się myślą, że tam, gdzie "Bóg zamyka drzwi - otwiera okno". Pewnie w tej chwili to okno jest gdzieś za mgłą, ale jest. Na pewno jest. Wierzę w to mocno.

Sercem jestem blisko...
Ściskam serdecznie :*

Kamilko, trzymam kciuki za pomyślne zakończenie tej całej sytuacji. Pozdrawiam ciepło.

Witaj Kamciu
Ślę do Ciebie słowa otuchy, trzymaj się i myśl pozytywnie: będzie dobrze, musi być!!!
Pozdrawiam