Ot, masz dylemat. Szkoda, że te brzozy takie chorowite. Kolorystycznie idealnie pasują w tym miejscu. Świetnie wyglądają i na tle budynku, i na tle drewutni. Ich delikatna zwiewność tworzy taki dodatkowy bonusik. Kolumnowe cisy jako zastępstwo z pewnością się sprawdzą, ale to już będzie "insza inszość".
Czasem żałuję, że rabaty tak dynamicznie się rozrastają. Jest czas idealnych proporcji roślin i niestety nie da się go zatrzymać. Po roku całość wygląda zupełnie inaczej. Ta Twoja brzozowa rabata ma teraz takie idealne proporcje. Pewnie masz rację, kiedy piszesz, że rozrastające się brzozy zabiorą światło i składniki pokarmowe bylinom. Parocja na szczęście ma bardzo wolne tempo wzrostu, choć docelowo to spore drzewko. Kilkanaście lat spokoju masz zapewnione.
PS. Te rdesty wyglądają bardzo kusząco. Coraz częściej dumam, gdzie u siebie je wcisnąć, a to wiąże się z rozwiązaniem zagadki, co wywalić.

Aga jestem mega szczęśliwa, że zagadka trawy z rond wyjaśniona.
Nie jestem w stanie z rana zrobić fotek, ale to co świtało robi tam o poranku to jakaś magia.
Zrobiłam na szybko dwa zdjęcia koło 13 ale południowe światło to nie to
Super, że twoje obserwacje są tak optymistyczne, zielona trawa bardzo mi tam pasuje.
A jesienne przebarwienie podkreśli czerwonego kousa.

All gold przeniosłam do kącika z rodkami, gdzie jest mało słońca i myślę, że tam będą ślicznie limonkowe.

Ciągle człowiek uczy się czegoś nowego i poznaje nowe roślinki, powodzenia i zadowolenia z rabatki

Haniu zahibernowanie brzóz na obecnym etapie byłoby rozwiązaniem idelanym. Aż się rozmarzyłam...
Tak, te białe pnie cudnie grają z kolorem drewutni i domu. A rabata ma teraz swoje 5 minut.
Niestety to mission impossible, idelane proporcje będą z każdym rokiem zanikać.
Pragmatyzm mi się włącza i nawet mi pasuje, że te brzozy jakiś potwór żre

Nad rdestami dumaj, to nasze odkrycie ten Golden Arrow, inne rdesty zresztą też.
Fajne wypełniacze rabat na dłuższy czas.

Bożenko te nasze rabaty to odzwierciedlenie życia, nie ma nudy, ciągle coś się dzieje

I jakiś nowy kadr na wieczór Kolejny klon dissectum zmienia szatę, tym razem na czerwoną.

Jeszcze jeden czerwony klon, gdzieś mi umknęła nazwa. Posadzony na rabacie, którą w przyszłym roku czeka metamorfoza. Najprawdopodobniej pożegnam się z kosodrzewiną, jej rozmiary są ponad moje siły.
Uszczykiwałam ją co roku, ale jest za wysoka i zbyt łysa dołem.
Chciałabym klona wyprowadzić na jej miejsce.

Iwono ależ pięknie masz z tą rabatą brzozową! Może uda mi się jakoś zajrzeć do Ciebie po tych świętach wszystkich.
Jakie kolory
Sporobolusa mam i ja, co roku jest inny jesienią, nie zawsze wygląda tak jak na rondach Ale go lubię

Iwonka napisał(a)

Zdjęcie iście katalogowe ❤️

Klony są cudowne . Trudno mi zdecydować, czy wolę je bardziej od judaszowców … w ogóle trudno mi zdecydować, które drzewko jest u mnie „naj”.

Sporobolusy szybko nabiorą masy, mam kilka sztuk, też kupowane jako kilka źdźbeł , po roku już ładnie wyglądają.

Ogólnie pięknie, jak zawsze u Ciebie