Witajcie
ANIU, między funkiami już wsadziłam. Chciałam wcisnąć między lilie i jeżówki, chciałam to zrobić sadzarką, ale ziemia tak sypka, że nie da się zrobić dołka, nawet po podlaniu.
SYLWIO, a dasz radę wsadzić w koszyczkach między byliny?
BASIU, moim telefonem w ciemności kiepsko wychodzą zdjęcia, nawet jak świeciliśmy dwiema latarkami. Tak wychodzą zdjęcia, to dwa samce w bitce o samiczkę.
A ten oswojony tak sobie kiedyś zasnął w dzień.

Ten śpiący wygląda słodko. Nosek ma taki "psi".

Tak, ale nie jest gładki, szorstki i nie kłuje. I bardzo lubi głaskanie, fajnie wtedy wyciąga ryjek i rusza noskiem.

Jeżyki boskie. Zazdroszczę Ci takiego towarzystwa.

Grażynko, wreszcie nadrobiłam zaległości u ciebie. U mnie tez mączniak dokazuje, ake tak lubię floksy, ze chyba ich nie wyrzucę, tylko nisko przytnę. Jeżyki slodziaki a iglakowe pająki urocze. Cebulowe pięknie będą wiosną wyglądały. Zakupy bylinowe tez niesamowite.

gogo napisał(a)

Aniu, nie chcę już stosować chemii, mam już 4 jeże i nie będę ich truć. Nie mam żadnych robali i ślimaków, to dzięki nim, więc chcę dać im bezpieczne miejsce.

Grażynko, na mączniaka zastosuj sodę oczyszczoną (pół łyżki na 1l wody + szare mydło lub mydło ogrodnicze).
Ja jeszcze pryskam bioseptem lub citroseptem. Ekologicznymi preparatami trzeba opryskiwać często i systematycznie.

Dziewczyny, Basiu, Sylwio i Nowalijko, dzięki za miłe wpisy
Elu, nawet nie słyszałam o takich preparatach. Ty jesteś kopalnią pożytecznych informacji, dzięki, spróbuję zastosować, bo szkoda mi każdej rośliny.
A skoro mowa o jeżach, to jesteśmy prawnymi opiekunami jeża z amputowaną przednią łapką. Nie może żyć w naturze, więc za zgodą Urzędu Ochrony Środowiska mieszka w domu. Ma na imię Tuptuś.

Grażynko jesteście niesamowicie dobrymi ludźmi, mało kto zaopiekowałby się jeżem i to na dodatek inwalidą. Jak Tuptuś radzi sobie na trzech łapach? Wiesz dlaczego ją stracił?

Elu, dzięki.
Tuptuś jakimś cudem przydreptał do kociej karmy i to w dzień. Był bardzo głodny, bo pewnie miał problemy z szukaniem jedzenia. Nie zwracał na nas uwagi, najadł się i wtedy zauważyliśmy, że utyka. Łapkę miał zmiażdżoną i początki martwicy skóry, po prostu żywcem zaczynał gnić. Zdechłby w męczarniach. W domu żyje bez problemów z szukaniem karmy, źle mu się chodzi, ale nie musi się tym przejmować, bo nic mu nie grozi

Zwierzaki to największa radość a jak można im pomóc to jest bardzo piękne.
Grażynko dostajesz order