Wspaniałe te wieści spod szkła, ale nic chyba tak nie cieszy jak te z ogródka. Koniecznie powąchaj oczar. doskonała aromaterapia w marcu. Dzięki za namiary na truskawki, chętnie skorzystam, szukam starych odmian.

pooglądałam maleństwa.
dzisiaj piękny dzień bo słoneczko się przebija pozdrowienia zostawiam.

grazyna napisał(a)

Podpatruję, podczytuję, zapisuję ale... śladu nie zostawiałam

Zebrałam się na odwagę wiosennie pozdrawiam

To morze jaskrów jest prawdziwe? Może i tak, w końcu gdzieś je muszą rozmnażać.
Ja też pozdrawiam i się wybieram do Ciebie.

irena_milek napisał(a)

Wyjątkowe okazy zakwitły wiosennie i na dodatek nie znam tej piękności o białych kwiatkach

Piękność z białymi kwiatkami nr 1 to limeta, a nr 2 to złocień krzewiasty ( albo srebrzeń, też ma taką nazwę), ale myślę że pisałaś o limecie że jej nie znasz - to niewielkie, płaskie żółte cytrynki, właśnie u mnie dojrzewają, zrobię zdjęcia jak już będą gotowe. Jeszcze ich nie jedliśmy, bo one rosną od czerwca ubiegłego roku, bardzo powoli.

hanka_andrus napisał(a)

Cytrynowce zawsze pięknie pachną. Chyba je nocne motyle zapylaja?

Nie wiem Haniu jak to jest, bo u mnie w szklarence raczej nie ma motyli, a jak są teraz kwiaty, to potem są owoce. Rolę motyla chyba ja spełniam, bo potrząsam tymi kwiatkami, żeby zapewnić sobie pewność co do zapylania. Na jednej roślinie są kwiaty jednocześnie męskie i żeńskie, więc to ułatwia sprawę.

vita napisał(a)

Wspaniałe te wieści spod szkła, ale nic chyba tak nie cieszy jak te z ogródka. Koniecznie powąchaj oczar. doskonała aromaterapia w marcu. Dzięki za namiary na truskawki, chętnie skorzystam, szukam starych odmian.

Koniecznie powącham, jak tylko nieco spłynie woda w tym miejscu, bo inaczej zrobię sobie doły wlasnymi nogami. Na szczęście oczary długo kwitną, jak już będę "po", to podzielę się tutaj wrażeniami.

Urszula, wygląda że piękny dzień się u mnie właśnie skończył, bo już słońce się schowało. Wieje niemożliwie i arktycznie od rana, ciągle mam straszliwie mokro, więc czekam na lepsze czasy.
Pracuję sobie (niechętnie) i czytam w przerwach ( chętnie) i aż Wam tu muszę przytoczyć fragment, bo jest i zabawny i na czasie, a dotyczy siania pomidorów:

" Wrzuciwszy nasionka do każdego z trzydziestu pięciu otworów w każdej donicy i delikatnie zasklepiwszy nad nimi kompost, przeczytałem im bajkę (Jaś i magiczna fasola, , żeby rozbudzić ich ambicję), szepnąłem im "dobranoc", zgasiłem światło i na paluszkach wyszedłem z pokoju. Teraz jest za dziesięć jedenasta i trochę wstydzę się przyznać, ile razy do nich zaglądałem:czternaście".

To fragment książki Robina Sheltona "Czas na działkę".

Wstydzę się przyznać, ale po trzydziestu latach siania co roku różnych rzeczy, ciągle mam prawie tak samo jak wyżej opisał autor, chociaż on robił to po raz pierwszy w życiu. A Wy?

Jeszcze zdjęcia, marzy mi się taka kompozycja z ogrodu Beth Chato, może będzie taką inspiracją jak jekylowa? Wy się znacie na trawach, może ktoś wie co to za niewysokie miskanty?

Gabriela napisał(a)

Wstydzę się przyznać, ale po trzydziestu latach siania co roku różnych rzeczy, ciągle mam prawie tak samo jak wyżej opisał autor, chociaż on robił to po raz pierwszy w życiu. A Wy?

Podobnie, gawędzę ze wschodami, a najbardziej jestem rozmowna przy pikowaniu.
Nie zapomnij fotki oczarowi zrobić, ciekawa jestem bardzo jak opiszesz zapach. Niestety w temacie traw nie pomogę

Gabrysiu,piekna opowiesc i ...prawdziwa Wczoraj posialam nastepne pomidorki i co chwila na nie zerkam Bajek im co prawda nie czytam ,ale pogadam sobie chetnie

Gabrielo, szczególnie serdecznie chciałam podziękować za ogród z donicami, co do mnie wstawiłaś!
Ja takiego mieć nie będę, bo już sił nawet na mniejsze donice nie mam, ale widok cudowny!
Wracać będę do niego wielokrotnie.
Ściskam!